[356] ἁρμός (ἄρω), ὁ, Fuge, Zusammenfügung, χώματος λιϑοσπαδής Soph. Ant. 1201; τᾶς συστάσιος Tim. Locr. 102 b; vom Körper, Xen. Cyn. 5, 29; κυμάτων διαῤῥὼξ ἁρμός Eur. I. T. 263; ϑύρας, Spalte, Ritze der Thür, D. Hal. 5, 7; Plut. Alex. 3.