[102] ἄλ-ληκτος, = ἄληκτος, unaufhörlich, Hom. fünfmal, Od. 12, 325 μῆνα δὲ πάντ' ἄλληκτος ἄη Νότος, Iliad. 9, 636 σοὶ δ' ἄλληκτόν τε κακόν τε ϑυμὸν ἐνὶ στήϑεσσι ϑεοὶ ϑέσαν; – 2, 452. 11, 12. 14, 152 ἄλληκτον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσϑαι; – ὀδύναι Soph. Trach. 981; oft bei alex. D.