ἄρνησις

[357] ἄρνησις, , die Weigerung, Verneinung, Aesch. Eum. 558 u. Folgde; οὐδ' ἄρνησις αὐτοῖς ἐστι, τὸ μὴ ταῠϑ' ὑπὲρ Φιλίππου πράττειν Dem. 19, 163.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 357.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: