[78] ἌΚος, τό, Heilmittel, Hom. zweimal, Od. 22, 481 οἶσε ϑέειον, κακῶν ἄκος, Iliad. 9, 250 οὐδέ τι μῆχος ῥεχϑέντος κακοῠ ἔστ' ἄκος εὑρεῖν; – oft sobei Trag.; aber Eur. Hel. 1061 σωτηρίας, zur Rettung; ἄκος τοῠ μὴ γίγνεσϑαι ἢ τοῦ γίγνεσϑαι ἧττον Arist. Pol. 5, 5; ἄκος γὰρ οὐδὲν τόνδε ϑρηνεῖσϑαι, es nützt nichts, Aesch. Pr. 43; ἄκος δοῠναιπόνων Babr. 94. 4; Her. 4, 187; Medic.; Plat. Legg. X, 910 a ἄκος ποιεῖσϑαι.