[826] ἐν-άλλομαι, hinein-, hinausspringen; τοῖς ἀσκοῖς Schol. Ar. Pl. 1130; feindlich anstürmen, πύλαις ἐνήλατο Soph. O. R. 1261; absol. Xen. Hell. 2, 4, 16; ἐς τὸ κείνου κρᾶτ' ἐνήλαϑ' ἡ τύχη 263; ποδοῖν ἐνήλλου (mss. ἐνήλου) Περσικῷ γένει Aesch. Pers. 508, mißhandeln, insultare, wie Dem. 54, 8 es mit ὑβρίζειν vrbdt; τοῖς νόμοις Synes. Absol., muthwillig einherspringen, neben σκιρτάω, Ar. Vesp. 1305; κενταυρικῶς Ran. 39.