[829] ἐν-άπτω, 1) daran anknüpfen, einbinden; λίϑον εἰς τὸν περίδρομον Xen. Cyn. 6, 8; ῥύματα ταῖς σχεδίαις Pol. 3, 46, 5; a. Sp.; ϑώρακος κύτει ἐνημμένῳ, der fest angefügt ist, anschließt, Ar. Par 1225. – Med., sich einhüllen, anziehen; Αἰϑίοπες παρδαλέας ἐναμμένοι Her. 7, 69; διφϑέραν ἐνημμένος Ar. Eccl. 80; Sp., wie ἐνῆπται Luc. Herc. 1 Tim. 6. – Auch = anrühren, berühren; αἰτίας ἐνημμένοι εἰσί Arist. Metaphys. 1, 7, richtiger ἡμμένοι. – 2) anzünden, Ar. Par 1031.