ἐν-θουσιάζω

[842] ἐν-θουσιάζω, gottbegeistert sein, verzückt, außer sich sein; ϑείους τε εἶναι καὶ ἐνϑουσιάζειν Plat. Men. 99 d; ἐνϑουσιάζοντες ὥσπερ οἱ ϑεομάντεις Apol. 22 c; ὑπὸ τῶν Νυμφῶν σαφῶς ἐνϑουσιάσω Phaedr. 241 e; ἐνϑουσιάσαι ποιεῖν τινὰ ἐπαί. νοις ἢ ψόγοις, durch Lob oder Tadel aufregen, Arist. rhet. 3, 7; ἐπὶ τοῖς τῆς μητρὸς ἱεροῖς, von den Priestern der Kybele, D. Sic. 5, 49; περί τι, Plut. Cat. min. 22; εἴς τι, heftig wonach verlangen, Ael. N. A. 4, 31. – Auch trans., τινὶ ἔρωτας, mit Liebe begeistern, Hermes bei Stob. ecl. phys. p. 430. Davon

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 842.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: