ἐν-τόπιος

[857] ἐν-τόπιος, an Ort u. Stelle, einheimisch; ϑεοὶ ἐντόπιοι, dii indigetes, Plat. Phaedr. 262 d; πόλεμοι, einheimische, Bürgerkriege, D. Hal. 8, 83 u. a. Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 857.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: