[952] ἐπι-κουρία, ἡ, Hülfe, Beistand, neben ἀρωγή Aesch. Pers. 717; τίν' ἐπικουρίαν λάβω; Eur. Or. 266; Her. 6, 108; bes. im Kriege, Hülfstruppen, Söldner, 5, 63. 80, wie Aesch. Suppl. 702; auch im plur., Thuc. 7, 59; ἐπικουρίαν ποιεῖσϑαι, = ἐπικουρεῖν, 1, 33; ἐκπέμψαι Xen. Hell. 6, 1, 17; ἔχειν Plat. Gorg. 492 c; ἀλλήλοις ἔχειν Lys. 215 a; ἐπικουρίαν ταῖς χρείαις ἐξευπορεῖν Tim. 70 c.