[900] ἐπ-ανα-μένω (s. μένω), 1) noch länger warten; ἐπανέμειναν διατρίβοντες Her. 8, 141; Ar. Eccl. 790. – 2) dabei erwarten; τινά, Ar. Nuh. 804; τὰς γυναῖκας ἐλϑεῖν Lys. 74; – bevorstehen, ὅτι μ' ἐπαμμένει παϑεῖν Aesch. Prom. 605, vgl. Pers. 807.