ἐπ-ώνυμον

[1016] ἐπ-ώνυμον, τό, = ἐπωνύμιον, Orph. Lith. 18, 86; Plut. Mar. 1 u. a.Sp.; dem lat. cognomen entsprechend, D. Hal. 5, 25, wie D. Cass. 72, 22. S. d. Folgende.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1016.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: