[1033] ἑρμίς od. ἑρμίν, ῖνος, ὁ (vgl. ἕρμα), Stütze, Bettpfoste; ἑρμῖσιν Od. 8, 278; ἑρμῖν' ἀσκήσας Odyss. 23, 198, alte Lesart ἑρμῆν ἀσκήσας, s. Scholl. und vgl. Apollon. Lex. Hom. ed. Bekk. p. 77, 4; Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 152.