[1150] ἡγεμονέω, = Vorigem; ϑεῖον λεγόμενον ἡγεμονοῦν τ' ἐν αὐτοῖς Plat. Tim. 41 c; τὸ βέλτιστον οὕτως ἐν αὐτοῖς πᾶσιν ἡγεμονεῖν ἐῴη ibd. 70 c, vgl. Legg. I, 631 c.