[1255] ἰο-βόρος, Gift fressend; γόνος δρακαίνης Opp. C. 3, 223; πυϑεδόνες Nic. Th. 467; Ath. VII, 304 f, richtiger ἰοβόλος.
Meyers-1905: Boros-Jenö
Pierer-1857: Boros Sebes · Boros Jeno