[1266] ἰσόῤ-ῥοπος, gleichwiegend, gleich an Gewicht oder Werth, an Stärke u. dgl.; τάλαντα βρίσας οὐκ ἰσοῤῥόπῳ τύχῃ Aesch. Pers. 338; ἀγών Eur. Suppl. 706; μάχης γενομένης ἰσοῤῥόπου, d. i. unentschieden, Thuc. 1, 103; ἰσόῤῥοπον ποιεῖν τὸν κίνδυνον Pol.; τινί, Her. 5, 91; πρᾶγμα Plat. Phaed. 109 a; βίος Legg. V, 733 c; ἰσοῤῥοπώτατον Polit. 270 a; τιμή Arist. eth. 9, 1; oft bei Sp., wie Hdn. – Adv.; ἰσοῤῥόπως πορεύεται Plat. Phaedr. 247; Sp.