[1260] ἱππό-κροτος, vom Hufschlage der Rosse ertönend, ὁδός Pind. P. 5, 86, γυμνάσια, δάπεδα Eur. Hipp. 229 Hel. 207;.Συρίη Posidip. 3 (XII, 131).
Pierer-1857: Krotos