ὀζαλέος

[295] ὀζαλέος, ästig, ὀζαλέην βάκτρου τήνδε καρηβαρίην δέξῃ, Qu. Macc. 10 (IX, 249).

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 295.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: