[320] ὀλιγη-πελέω, schwach, ohnmächtig sein; Hom. im partic. praes. ὀλιγηπελέων, ohnmächtig; Il. 15, 24. 245; ὁ δ' ἄρ' ἄπνευστος καὶ ἄναυδος κεῖτ' ὀλιγ., Od. 5, 457; fem. 19, 356. Vgl. κακηπελέω.