[425] ὀφθαλμία, ἡ, Augenkrankheit, Triefäugigkeit; νοσεῖ που ἄνϑρωπος ὀφϑαλμούς, ᾧ ὄνομα ὀφϑαλμία, Plat. Gorg. 496 a; Phaedr. 255 d; Xen. Mem. 3, 8, 3; Pol. 3, 79, 12; ξηρά, Arist. probl. 1, 9, 3. Bei Ar. Plut. 115 Blindheit.