ὑδρεῖον

[1173] ὑδρεῖον, τό, 1) Wassereimer, Schöpfeimer, ion. ὑδρήϊον, Her. 3, 14. – 2) Ort, wo man Wässer schöpft, Brunnen; Pol. 34, 2, 6; Strab. 12, 3, 38, v. l. ὑδρίον.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1173.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: