[854] ῥώμη, ἡ, 1) Leibesstärke, Kraft; Her. 1, 31; λέλυται γὰρ ἐμῶν γυίων ῥώμη, Aesch. Pers. 877; τοὔργον τόδε μεῖζον ἀνήκει ἢ κατ' ἐμὰν ῥώμαν, Soph. Tr. 1015; ἐπ' ἀσϑενοῠς ῥώμης ὀχούμεϑα, Eur. Or. 69; πνεύματ' ἀνέμων οὐκ ἀεὶ ῥώμήν ἔχει, Herc. F. 102; Plat. u. sonst; auch plur., πιστεύοντες ταῖς αὑτῶν ῥώμαις, Lys. 24, 16; τὰς αὑτῶν ῥώμας ἐπιδείκνυνται, Dem. 58, 65. – 2) Gewalt, Macht, Muth; πνίγους, Plat. Legg. I, 633 c; τοῠ λέγειν, IV, 711 e; auch Heeresmacht, Kriegsmacht, Xen. An. 3, 3, 14 Hell. 7, 4, 16; Ἑλλήνων, Isocr. 4, 125.