Sustine et abstine , s. abstine et sustine .
... , G. d. L. II, 273). AVICENNA: »Quaecunque de eo, quod praedicatur, dicuntur ... ... S. 351). PETRUS HISPANUS: »Quando alterum de altero praedicatur ut de subiecto, quaecunque de eo, quod praedicatur, dicuntur, omnia de subiecto dicuntur« (l ...
... contemporanea, 1892. – Saggi di filosofia, 1896-97. – Metafisica, 1898. Il concetto dell' anima, 1900. ... ... 1903. – Studi sulla filosofia contemporanea, 1901. – Ricerche di Psicologia II, 1905. – Principii di scienza etica, 1909 (mit ...
Cordemoy, Giraud de , gest. 1684. = Kartesianer, der schon den »Okkasionalismus« vertritt, wonach die Wechselbeziehungen zwischen Seele und Leib durch Gott vermittelt sind, so daß z.B. bei Gelegenheit bestimmter Willensimpulse bestimmte Körperbewegungen auftreten und umgekehrt. SCHRIFTEN: Le discernement de l'âme et du corps, 1666.
abrupt (lat. abruptus) heißt abgerissen, ohne Zusammenhang; ex abrupto bedeutet plötzlich.
Massias, Nicolas de , 1764-1848. = Eklektiker, Gegner des Sensualismus. SCHRIFTEN: Rapport de nature à l'homme, 1821-22. – Problème de l'esprit humain, 1825. – Principes de la philosophie psycho-physiologique, 1827, u. a.
Buffon, G. L. L. de , der berühmte Naturforscher. 1707-1788. = Hylozoist. Annahme empfindungsfähiger Körperelemente, Ansätze zum Evolutionismus. Schriften : Histoire naturelle, 1749-88.
Credo ut intelligam : ANSELM, De fide trin. 3.
... als Schloßherr seinen literarischen Neigungen und unternahm wiederholt größere Reisen, die er in einem Tagebuch (»Journal de Voyage«, 1906) schilderte, ... ... den Dünkel des Menschen, als ob er durch sein Wissen die Tiere so außerordentlich übertreffe. Unsere Urteile ... ... Essais, 1580, 1593 u. ö., 1872 (ed. Courbet et Royer); deutsch 1797-1801 (7 ...
Lamennais, Robert de , geb. 1782 in St. Malo, wurde katholischer Geistlicher, ... ... Seins aus. Gott muß, um zu sein, Kraft sein, um etwas Bestimmtes zu sein ... ... SCHRIFTEN: Essai sur l'indifférence en matière de religion, 1817 ff. – De la religion, 1825 f. – Essai d' ...
... Beweisende schon voraussetzen, enthalten. Schon ARISTOTELES führt ihn an: to de kyklô kai ex allêlôn deiknysthai esti to dia tou symperasmatos kai ... ... en thaterô syllogismô (Anal. pr. II 5, 576 18). Vgl. Zirkel.
Credo, ut intelligam : ich glaube, um zu verstehen, zu wissen. So sagt ANSELMUS: »Neque enim quaero intelligere ... ... . I). Schon AUGUSTINUS bemerkt: »Credimus, ut cognoscamus, non cognoscimus, ut credamus.« Die Bedeutung des ...
An-und-für-sich-sein heißt bei HEGEL das »ln-sich-zurückgekehrt-sein« des Begriffs (s. d.) in seiner dialektischen (s. d.) Entwicklung (Naturph. S. 32). Vgl. Geist .
Uniformity of nature : Gleichförmigkeit des Naturlaufes, als Basis aller Induction (s. d.): J. ST. MILL u. a. Sie ist »uniformity of coëxistence« und »of succession« (A. BAIN, Log. I, 19).
Béguelin, Nicolas de (Wegelin) , Schweizer, 1714- ... ... in Berlin). = Eklektiker. SCHRIFTEN: Abhandlungen in den »Mémoires de l'académie de Berlin«. Essai d'une conciliation de la métaphysique de Leibniz avec la physique de Newton (Berliner Akad.), 1766.
Fontenelle, B. L. de , 1657-1757. = Kartesianischer Standpunkt. SCHRIFTEN: Entretiens sur la pluralité des mondes, 1686, 1750, 1864; deutsch 1724, u. a.
Castro, Frederico de , Prof. in Sevilla. = Schüler von del Rio. SCHRIFTEN: Metafisica, 1888-93, u. a.
deductio ad absurdum , s. Apagoge .
Deductio ad absurdum s. Absurd .
... versuchen, es noch einmal zu denken.« So steht es an der Spitze von Goethes Sprüchen in ... ... des bunten Weltalls bieten. Was immer wir herausgreifen, um es so zu betrachten, verwandelt sich in seiner ganzen Geschichte zu ...
Buchempfehlung
»Es giebet viel Leute/ welche die deutsche poesie so hoch erheben/ als ob sie nach allen stücken vollkommen wäre; Hingegen hat es auch andere/ welche sie gantz erniedrigen/ und nichts geschmacktes daran finden/ als die reimen. Beyde sind von ihren vorurtheilen sehr eingenommen. Denn wie sich die ersten um nichts bekümmern/ als was auff ihrem eignen miste gewachsen: Also verachten die andern alles/ was nicht seinen ursprung aus Franckreich hat. Summa: es gehet ihnen/ wie den kleidernarren/ deren etliche alles alte/die andern alles neue für zierlich halten; ungeachtet sie selbst nicht wissen/ was in einem oder dem andern gutes stecket.« B.N.
162 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro