caput (kaput), pitis, n. (vgl. got. haubith, ... ... a) eig.: c. iumenti, Nep.: c. equinum, Plin.: c. elephantinum, Val. Max.: c. simininum, Iul. Obsequ.: trium capitum canis, Mythogr ...
penes , Praep. m. Acc. (endungsloser Lokativ zu ... ... quam penes amantum summa summarum redit, Plaut. truc. 4: imperii iura penes Constantinum et Licinium devenere, Aur. Vict. epit. 41, 1. – II) ...
succlāmo (sub-clāmo), āvi, ātum, āre, darauf zurufen, ... ... u. Infin., cum succlamasset nihil se mutare sententiae, Liv.: unā voce succlamarunt Constantinum vinci non posse, Lact. – Passiv, publicā succlamatus invidiā, Ps. ...
con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... contra od. adversus u. Akk., contra ipsum Caesarem, Cic.: adversus Constantinum, Aur. Vict. – m. Acc., in congrediendis hostibus, Gell. ...
muliebriter , Adv. (muliebris), weiblich, a) übh.: ... ... 2, 48: ne quid serviliter muliebriterque faciamus, Cic. Tusc. 2, 55: Antinoum suum mul. flere (beweinen), Spart. Hadr. 14, 5.