corporālis , e (corpus), I) dem Wesen u. der ... ... u.a. – subst., corporāle, is, n. das Körperliche (Ggstz. corporis expers), Lact.: Plur. corporalia (Ggstz. incorporalia), Sen. – b) als gramm. ...
corporātio , ōnis, f. (corporo), die Körperlichkeit, Eccl. u.a. Spät.
corporāsco , ere (corpus), zum Körper werden, Eccl.
corporātus , a, um, s. corporo.
corporātūra , ae, f. (corporo), die Leibesbeschaffenheit, der Körperbau, pecoris, Col. 6, 2, 15: Plur., ampliores corporaturae, Vitr. 6, 1, 3.
recorporātio , ōnis, f. (recorporo), I) die Wiederherstellung des Körpers, Tert. de res. carn. 30. – II) als Spät. mediz. t. t. = μετασύγκρισις, die Wiederherstellung des Körpers (vgl. recorporo ...
incorporātio , ōnis, f. (incorporo), I) die Verkörperung, Fleischwerdung, bes. Christi, Chalcid. Tim. 2 (u. ö.) u. Eccl. – II) die Einverleibung, Cod. Theod. 10, 9, 1 sqq. ...
in-corporālis , e, unkörperlich (Ggstz. corporalis), Sen. u. ... ... etwas Unkörperliches bezeichnende, abstrakte, Prisc. – Plur. subst., incorporālia, ium, n. (Ggstz. corpora u. corporalia), Sen.
corporātīvus , a, um (corporo), einen Körper bildend, substantiell, kräftigend, Cael. Aur. chron. 1, 6, 183.
corporāliter , Adv. (corporalis), körperlich, Petron. 61, 7 u. Spät.
corporālitās , ātis, f. (corporalis), die Körperlichkeit, Eccl.
con-corporālis , e, derselben Körperschaft einverleibt, gentes, Vulg. Ephes. 3, 6. – subst., concorporālēs, ium, m., Waffenbrüder, Kameraden, Amm. 21, 12, 15 ...
concorporātio , ōnis, f. (concorporo), die Vereinigung, Tert. de bapt. 8 u.a.
recorporātīvus , a, um (recorporo), spät. mediz. t. t. = μετασυγκριτικός, zur Wiederherstellung des Körpers (vgl. recorporo no. II) gehörig, -dienlich, curatio, Cael. Aur.: cucurbitae, ibid.: virtus, ibid.
incorporālitās , ātis, f. (incorporalis), die Unkörperlichkeit, Macr. somn. Scip. 1, 5, 13; 1, 11, 12. Tert. de anim. 7. Boëth. inst. arithm. 2, 31. p. 124, 1 Fr.
in-corporābilis , e (in u. corporo), unkörperlich, Tert. adv. Marc. 3, 17.
incorporāliter , Adv. (incorporalis), unkörperlich, ohne Körper, Eccl.
sēmi-corporālis , e = semicorporeus, Firm. math. 2, 12.
... Plin.: ipsum animal ex albo liquore ovi corporatur, Plin.: quod fetus animantium colore et umore corporentur atque animentur ad vitam, Lact.: quae (pictura) priusquam coloribus corporatur (koloriert wird), umbra fingitur, Non. 37, 13. – Partiz. Perf. corporātus = zum Körper geworden, ...
... , āre (ad u. corpus), mit einem Ganzen vereinigen, accorporari carinis, sich anhängen an usw. (v. einem Stein), Solin. 37, 8: quā (fide) accorporamur in Christo Iesu, Paulin. in Augustin. ep. 25, 1. – ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro