dabla , ae, Akk. ān, f. (arab. Wort), eine Art sehr wohlschmeckender Palmen od. Datteln in Arabien, Plin. 13, 34.
andabata , ae, m. (keltisches Wort), der ... ... . virg. Mar. 5. – Andabatae (die Blindzutappenden), Titel einer Satire des Varro. – / bis ... ... Cic. ep. 7, 10, 2, Nomin. Plur. andabatae, Varr. sat. Men. lemm. zu 25 sqq. ...
sūdābilis , e (sudo), adi., in Fluß geraten, metallum, Cassiod. var. 5, 2, 3.
laudābilis , e (laudo), Adi. m. Compar. u ... ... illustrior, Cic.: multo modestia post victoriam quam ipsa victoria laudabilior, Liv.: coniugi laudabilissimae, Corp. inscr. Lat. 11, 2547. – subst., laudābile, is, n., das Lobenswerte, Cornif ...
undābundus , a, um (unda), wallend, Wellen schlagend, mare, Gell. 2, 30, 3: aquae, Amm. 17, 7, 11.
gradābilis , e (gradus), beschreitbar, fluvius, Iul. Val. 2, 26 (14). p. 92, 2 Kuebler.
ēnōdābilis , e (enodo), erklärbar, Ambros. in Luc. 10. § 147.
sūdābundus , a, um (sudo), schwitzend, Auct. carm. ad Pison. 189 (177).
tardābilis , e (tardo), langsam, langsam machend, Tert. de anim. 43.
abundābilis , e (abundo), vollsäftig, vollblütig, plethoricum corpus, quod nos latino sermone abundabile dicimus, Cass. Fel. 38 p. 84, 17.
laudābundus , a, um (laudo), sich in Lobsprüchen ergehend, Charis. 49, 4 u. 155, 30. Exc. ex Charis. 535, 37 K.
ēmendābilis , e (emendo), verbesserlich, error, Liv. 44, 10, 3: aetas eius, Sen. de clem. 2, 7, 2.
repedābilis , e (repedo), zurückweichend, arbor, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 266.
fraudābilis , e (fraudo), trügerisch, Cassiod. var. 1, 37, 3 zw.
laudābiliter , Adv. (laudabilis), löblich, ruhmvoll, vivere, Cic. Tusc. 5, 12: ... ... u. Infin., Vell. 2, 31, 1. – Compar., multo laudabilius suam iniuriam ferre, Val. Max. 5, 1. ext. 2: ...
formīdābilis , e (formido, āre), grausig, fürchterlich, ... ... .: dolores et metus, per se formidabiles res, Sen. ep. 123, 15; vgl. ep. 104, 25. – Acc. neutr. st. des Adv., formidabile ridens, Stat. Theb. 8, 582. ...
in-ēnōdābilis , e (in u. enodo), nicht entwirrbar, I) eig. = verworren, capillus, Apul. apol. 4. – II) übtr., unauflöslich, unerklärbar, unerklärlich, Acc. tr. 75. Cic. de ...
laudābilitās , ātis, f. (laudabilis), die Löblichkeit, Not. Vatic. 312. no. 26 K. Iulian. bei Augustin. c. sec. resp. Iul. 6, 14: als Titel, laud. tua, Cod. Theod. 10, ...
il-laudābilis , e (in u. laudabilis), unlöblich, nicht nennenswert, Stat. silv. 5, 5, 33. Gell. 2, 6, 17.
allaudābilis (ad-laudābilis), e, sehr lobenswert, opera, Plaut. Pers. 673: opus, Lucr. 5, 158.