octāvārium , iī, n. (octavus), die Abgabe des achten Teiles, Cod. Iust. 4, 61, 8.
incoctilis , e (incoquo), mit einem Metalle überzogen, hederae dependentes incoctiles, Corp. inscr. Lat. 8, 6982, 5: subst., incoctilia, ium, n. (sc. vasa), verzinnte Gefäße, Plin. 34, ...
nocticolor , ōris (nox u. color), nachtfarbig = schwarz, finster, Memnon (als Äthiopier), Laev. b. Gell. 19, 7, 6: Styx, Auson. Technop. (XXVII) 7. de dis v. 11.
octaëtēris , ridis, Akk. rida, f. (ὀκταετηρίς), ein Zeitraum von acht Jahren, Censor. 18, 4 sq.
octachōrus , a, um (ὀκτάχωρος), acht Kapellen habend, templum, de Rossi Inscr. Christ. Vol. II. p. 161.
noctulūcus , ī, m. (nox u. lux), bei Nacht wachend, v. Hunde, Varro LL. 5, 99 Sp. (wo Müller noctu lucuque).
doctificus , a, um (doctus u. facio), gelehrt machend, Prisc. 8, 90. Mart. Cap. 6. § 567.
noctividus , a, um (nox u. video), bei Nacht sehend, ales, die Nachteule, Mart. Cap. 6. § 571.
in-excoctus , a, um (in u. excoquo), nicht ausgesogen, gleba, Sidon. carm. 7, 380.
octangulus , a, um (octo u. angulus), achteckig, achtwinkelig, Apul. de Plat. 1, 7.
doctisonus , a, um (doctus u. sono), gelehrt tönend, Sidon. carm. 15, 180.
nocticulus , a, um (nox), nächtlich, lumen, Hilar. Arel. metr. in gen. 76.
condoctior , s. con-doceo.
campidoctor , ōris, m., der Lehrmeister der Soldaten in der ... ... (versch. vom armorum doctor, der Fechtmeister), Veget. mil. 1, 13 u. 2, 23: campi doctor coh. V II. pr., Corp. inscr. Lat. 6, ...
octachordos , on (ὀκτάχορδος), ... ... achtsaitig, achtstimmig, Vitr. 10, 8 (13), 2. – subst., octachordum, ī, n., Boëth. inst. mus. 1, 20. p. 207, ...
octateuchos , on (ὀκτάτευχος), achtbändig, primus scripturanum divinarum codex est octateuchos, Cassiod. instit. div. litt. 1.
doctiloquus , a, um (doctus u. loquor), gelehrt redend, Enn. ann. 583. Mart. Cap. 9. § 903. Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 513. Cledon. art. praef. p. 9, 15 K. ...
coctilīcius , a, um (coctilis), zum rauchfreien Holz gehörig, taberna, Capit. Pert. 3, 3 P. (aber s. coāctiliārius).
doctiloquāx , ācis (doctus u. loquax), gern gelehrt redend, Dracont. satisf. 61. Ven. Fort. 7, 26, 1.
doctiusculē , Adv. (doctus), etwas gelehrter, Gell. 6, 16, 2.