2. pūbēs , is, f. (1. pubes), I) das Zeichen des ... ... Verg., Ov. u. Plin.: pube tenus, Verg.: nudus omnia praeter pubem, Amm. – B) ... ... übtr., Männer, Leute, Volk, pube praesenti, Plaut.: Dardana, Trojaner, Verg.: agrestis, ...
... , männlich, erwachsen (Ggstz. impubes), I) eig.: nisi puberem te haberet, Crass. ... ... puberem aetatem, Liv.: priusquam pubes esset, Nep.: antequam puberes sint, Mela. – subst., ... ... mannbare Leute, Männer (Ggstz. impuberes u. impubes), omnes puberes interficere, Caes. u. ...
pūbor = παιδεύομαι (ich werde erzogen), ich werde mannbar, Dosith. 60, 19 K.
pūbis , is, f., s. 2. pūbēs /.
pūber , eris, s. 1. pūbēs.
pūbēns , entis (1. pubes), mannbar, vollkräftig, a) v. Pers.u. pers. Zuständen: fratres, Claud.: anni, Auson. u. Orest. tr. 526. – b) übtr., v. Gewächsen, vollkräftig, strotzend, ...
pūbēda , ae, m. (pubes), der große Junge, Mart. Cap. 1. § 31 u. 9. § 908 Eyss. (Kopp bupaeda).
pūbero , āre = crescere, incrementare, Gloss. IV, 152, 41 u. ö.
... etc., Cic.: si alter eorum pubuerit, ICt. – vixdum aetate pubescente, Val. Max.: ille iam ... ... omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant, Cic.: pubescere leto (v. Vogel Phönix), jung ... ... , sich bekleiden, vites laetificae pampinis pubescere, Enn. fr.: prata pubescunt variorum flore colorum, Ov ...
pūblicē (altlat. in Inschriften poblice), Adv. (publicus), I) (nach publicus no. I) von Staats wegen, ... ... efferri (bestattet werden), Nep. – II) (nach publicus no. II) übtr.: A) allgemein, insgesamt, ...
pūblico , āvī, ātum, āre (publicus), I) zum Staatseigentume machen, dem Staate zueignen, einziehen, konfiszieren, regnum Iubae, Caes.: bona alcis, Caes. u. Liv. epit.: privata, Cic.: pecuniam, Liv.: pecuniam regiam, Liv. epit.: ...
im-pūbēs , beris, u. im-pūbis , e (in u. pubes), nicht mannbar, unreif ... ... 28, 41. – / Über die Formen impubes u. impubis s. Georges Lexik. d. lat. Wortf ...
Pūblius , iī, m. (v. poplus = populus, d.i. ... ... . abgekürzt, wie P. Cornelius. – / P. Syrus, s. Pūblilius. – P. Vergilius Maro, s. Vergilius.
pūblica , ae, f., s. pūblicus.
dēpubem , porcum lactantem, qui prohibitus sit pubes fieri, Paul. ex Fest. 71, 23.
pūbīsco , s. pūbēsco /.
... s. rēs. – acta publica, Tac. u.a. – publicos canes alere, auf ... ... § 1. – Plur., publica male redimere, Cic.: publica conducere, Hor.: societates ... ... ausgehen, Cic.: procurrere in publicum, Caes.: convivari in publico, öffentlich, Cic.: in ...
pūbertās , ātis, f. (puber), die Geschlechtsreife, Mannbarkeit, ... ... , Suet.: p. iuvenilis, Apul.: primis pubertatis annis, Iustin.: nondum pubertatem ingressus, Tac.: annos pubertatis egressus, Iustin.: in robustiorem gradum transiens pubertas, Sen. – II) ...
Pūblipor , ōris, m. = Publii puer (servus), Sall. hist. fr. 3, 69 (79) bei Prisc. 6, 48. Quint. 1, 4, 26. Prob. cath. 16, 18 (IV).
... . ad Att. 12, 32. § 1. – Außerdem Publius Publilius Lochius Syrus, gew. bl. Publius Syrus od. bl. Publilius od. bl. Publius gen., ein röm. Freigelassener von ... ... , 3 (18). § 8. – b) Pūblilius , publilisch, tribus, Liv. ...
Buchempfehlung
1880 erzielt Marie von Ebner-Eschenbach mit »Lotti, die Uhrmacherin« ihren literarischen Durchbruch. Die Erzählung entsteht während die Autorin sich in Wien selbst zur Uhrmacherin ausbilden lässt.
84 Seiten, 4.80 Euro