īcosaprōtī , ōrum, m. (εἰκοσάπρωτοι), die zwanzig Ersten, deren Würde īcosaprōtīa , ae, f. (εἰκοσαπρω ...
sappīrātus , a, um (sappirus), mit Saphiren versehen, -geschmückt, Sidon. epist. 2, 10 carm. v. 14 (wo die zweite Silbe verkürzt ist).
saprophago , ere (σαπρός u. φάγω), verdorbene Speise (Ranziges) essen, Mart. 3, 77, 10.
per-sapiēns , entis, sehr weise, homo, Cic. de prov. cons. 44.
sapphīrātus , - rīnus , a, um, s. sappīrātus.
sapientiālis , e (sapientia), zur Weisheit gehörig, Weisheits-, Tert. de anim. 15.
persapienter , Adv. (persapiens), sehr weise, Cic. Mil. 11.
sapientipotēns , entis (sapientia u. potens), mächtig durch Weisheit, Enn. ann. 181 ( bei Cic. de div. 2, 116).
Sāpīnia tribus , s. Sapis.
vīvē , Adv. (vivus), lebhaft, sehr, vive sapis, Plaut. Epid. 283 Leo (Goetz sane sapit).
stultē , Adv. m. Compar. u. Superl. (stultus), töricht, einfältig, albern (Ggstz. prudenter, sapienter), Komik., Cic. u.a.: hand st. sapis, du bist gar nicht dumm, gar klug, Ter.
... , sipuī, ere (de u. sapio), I) tr. geschmacklos machen, Tert. de pudic. 13 ... ... Torheit überlassen, unsinnig sein od. handeln (Ggstz. sapere), Lucr., Cic. u.a.: in hoc solo non poëtice, ...
doctrīx , trīcis, f. (Femin, zu doctor), die Lehrerin, (sapientia) doctrix est disciplinae dei, Augustin. de mor. eccl. cath. 16. Vulg. sap. 8, 4; außerdem ohne Beleg angef. bei Serv. Verg. ...
ēlēctrīx , trīcis, f. (Femin. zu elector), die Wählerin, (sapientia) doctrix est disciplinae dei et electrix operum illius, Vulg. sap. 8, 4.
īnsipidus , a, um (in u. sapidus), unschmackhaft, sapor, Firm. math. 2, 12: ultra betam incoctam insipidi, Paul. Nol. ep. 39, 4. – übtr., lege omnes libros propheticos, non intellecto Christo, quid tam ...
vir , virī (altind. vīrā-ḥ, gotisch waír, ... ... vir, modo femina, Ov.: mulier coniuncta viro, Lucr. – vir bonus et sapiens, Cic. (vgl. bonus): vir fortis, Cic.: vir turpissimus, Sall ...
ūbi , Adv., archaist. cubi (Lokativform zum Relativ u. ... ... .: velim ibi malis esse, ubi aliquo numero sis, quam istic, ubi solus sapere videare, Cic.: ubi tyrannus est, ibi etc., Cic.: omnes qui tum ...
... mit Vernunft, amare, Plaut.: sane sapio et sentio, ich bin völlig bei Vernunft u. Besinnung, Plaut.: ... ... .: u. in Antworten, sane bene, Ter.: sane commode, Plaut.: sapienter sane, Plaut. – sane quam = überaus, ungemein, bei Verben ...
parum , Adv. ( altes neutr. von parvus), Compar. ... ... nimium, s. Cic. Clu. 160; or. 73), satis eloquentiae, sapientiae parum, Sall.: non parum agrorum, ein guter Teil Ä., Eutr.: ...
omnis , e, aller, alle, alles, I) ... ... Verg.: sine omni periculo, ohne alle (jede) G., Ter.: sine omni sapientia, ohne die gesamte Philosophie, Cic.: ut omittas leges alias omnes, Cic ...
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro