... Curt. (u. so destinata morti victima, Flor.: debiti destinatique morti, unfehlbar dem T. ... ... habere, Liv.: quas urbes direpturos se destinaverant, Liv.: sibi destinatum in animo esse Camillo summittere imperium, Liv.: ... ... configere, Dict.: certo ictu destinata ferire, Curt. – serrā per destinata currente, in der vorgeschriebenen ...
... eilen, sich beeilen (Ggstz. cunctor), quid festinas? Ter.: omnes festinant intus totis aedibus, Plaut.: plura scripsissem, nisi tui festinarent, Cic.: dies noctesque festinare, Sall.: Romani domi militiaeque intenti festinare, parare, Sall.: esseda, naves festinant, Hor.: m. ...
dēstina , ae, f. (destino), die Befestigung = ... ... übtr., Atlas d. caeli, Arnob. 2, 69: Thomas Libycae mutantis destina terrae, Coripp. laud. Iustin. 1, 18: suas fabulas ruinosas qualibuscumque responsionum destinis fulcire, Augustin. serm. 12, 12; vgl. ...
Vestīnī , ōrum, m., eine Völkerschaft in Italien am Adriatischen Meere, bekannt ... ... ; 10, 3, 1. Plin. 3, 107. – Dav. Vestīnus , a, um, vestinisch, populus, legio, Liv.: caseus, Plin.: grex, Mart.: senex ...
fēstīnē , Adv. (festinus), eilig, Cassiod. var. 3, 40, 1. – / Cic. ad Att. 4, 14, 2 jetzt festive.
2. fēstīnō , Adv. (festinus), eilends, Capit. Albin. 6, 6.
fēstīnus , a, um (rückgebildet aus festino), eilend, eilfertig, v. Pers., Verg., Ov. u.a.: v. Lebl., rota, Claud.: celeritas, Amm.: benevolentia, Paneg. vet. – m. Genet., voti, Stat. ...
fēstīnis , e (Nbf. v. festinus), eilend, eilfertig, nunc haec res me facit festinem, Titin. com. 103 (wo jedoch festinem wahrsch. der Konjunktiv Präs.).
Plestīnī , ōrum, m., eine Völkerschaft in Umbrien, Plin. 3, 114. Corp. inscr. Lat. 11, 5635.
restinguo , stīnxī, stīnctum, ere, auslöschen, löschen, ... ... den brennenden Wall, Caes.: calcem, Plin.: calx restincta, Inscr.: carbo restinctus, Plin.: absol., ad restinguendum concurrunt, zum Löschen, Caes. ... ... .: mentes auditorum inflammatas, Cic.: odium alcis, Cic.: peroratio inflammans restinguensque, Cic. – b) übh. ...
fēstīnātō , Adv. (festino), eilfertig, eilig, schleunig, Plin. 18, 98. Col. ... ... . 16, 2. Iustin. 38, 10, 11. – Kompar. fēstīnātius , Suet. Aug. 29, 1. Amm. 24, 6, 11. ...
praestino , āvī, ātum, āre (v. *praestinus u. dieses von praes, wie cras, crastinus, procrastinare), kaufen, erhandeln (s. Lorenz Plaut. Pseud. 164), alqd u. alqm, Plaut. u. Apul.: ...
re-fēstīno , āre, wieder zurückeilen, Rufin. bei Hieron. ad Rufin. 3, 6. Paul. Nol. ep. 45 extr.
dēstinātē , Adv. (destino), ausdauernd, beharrlich, Amm. 18, 2, 7: Compar., Amm. 20, 4, 14.
fēstīnātē , Adv. (festino), eilends, Placid. gloss. V, 23, 16.
af-fēstīno (ad-fēstīno), āre, beschleunigen, Ps. Soran. de puls. p. 278 R.
dēstinātō , s. dē-stinono. II, B, 1.
1. intestīna , ōrum, n., s. intestīnus.
2. intestīna , ae, f., s. intestīnus.
intestīnus , a, um (intus), I) ... ... u. Isid. (vgl. fartum intestinum e crassundiis, Varro LL.): intestina alci crepant, crepitant, murmurant, ... ... Cic.: creberrimo frigidae aquae usu intestina vitiare, Suet. – Heterokl., intestīna, ae, f., Apic. ...
Buchempfehlung
Im Kampf um die Macht in Rom ist jedes Mittel recht: Intrige, Betrug und Inzest. Schließlich läßt Nero seine Mutter Agrippina erschlagen und ihren zuckenden Körper mit Messern durchbohren. Neben Epicharis ist Agrippina das zweite Nero-Drama Daniel Casper von Lohensteins.
142 Seiten, 7.80 Euro