diffīnītio , ōnis, f. (diffinio), spätere Nbf. von definitio (w. s.), zB. Symm. epist. 10, 46 u. 49.
praefīnītō , Adv., s. prae-fīnio.
in-dēfīnītus , a, um, unbestimmt, verbum est indefinitum, quod Graeci appellant ἀπαρέμφατον, Gell. 1, 7, 6: indefinitus namque inexplicabilisque sermo fit, Gell. 16, 2, 3: ... ... ind., Chalcid. Tim. 345: subst., indēfīnītum, ī, n., Ggstz. particulare u. ...
dēfīnītīvus , a, um (definio), I) begriffsbestimmend, näher erläuternd, constitutio (Begründung), Cic.: causa, Cic.: sententia, der entscheidende Ausspruch, die Schlußsentenz, Cod. Iust. u. Eccl. – II) bestimmt, Tert. ...
praefīnītio , ōnis, f. (praefinio), die Vorherbestimmung, Festsetzung, Vorschrift, Gaius inst. 4. § 51. Iulian. u. Marcian. dig. 36, 2, 19 pr. u. 20. Tert. de monog. 2. Vulg. Ephes. ...
īnfīnītīvus , a, um (infinitus), unbestimmt, als gramm. t. t., modus inf. u. subst. bl. infinitivus, der Infinitiv, Diom. 340, 34. Prisc. 8, 43.
dēfīnītiuncula , ae, f. (Demin. v. definitio), die schwache Bestimmung, humanae definitiunculae, Cassian. de incarn. Chr. 7, 2.
... diem, Cic.: sumptum funerum, Cic.: nec res praefiniet ulla, Lucr.: dies praefinitus, Plin. ep.: tempora praefinita, Quint. – praef. m. folg ... ... mecum contendas, Cic. Verr. 5, 174. – Abl. Partiz. praefīnītō, Adv. = ...
aeditumus (aeditimus), ī, m. (v. aedes, wie finitumus, finitimus v. finis; vgl. aedituus), der Tempelhüter, Sacr. Arg. bei Varr. LL. 5, 50 u. 52. Varr ...
... verbis, Cic.: voluptatem sic (folgendermaßen) definiunt, Cic.: similiter definitur mulierum odium, Cic.: rem latentem ... ... quam vitam ingrediar, definias, Cic.: tibi, quid facias, definit, Cic. – im Passiv, non remittam: definitumst, es ist fest bestimmt (beschlossen), Plaut. cist. 519 ...
2. ē-dūco , dūxī, ductum, ere, I) herausziehen ... ... Caes.: gladium e vagina, Cic.: radicem e terra, Varro: e certis armariis infinita volumina, Vitr.: corpore telum cruentum, Cornif. rhet.: pisces everriculo in litus, ...
... labores morte graves, Cic. poët.: finitur sudor, febris, tussis, Cels.: finita vicesimo anno bella civilia, Vell. ... ... , 12). – u. = erlöschen, finitā Iuliorum Claudiorumque domo, Tac. hist. 1, ... ... .: nondum querelam finieram, Petron.: vix prece finitā, Ov.: cum (oratio) finita est, wenn er (der Vortrag) ...
2. tālio , ōnis, f., die gleiche Wiedervergeltung ... ... . rhet. u.a.: sine talione, ungestraft, Mart.: Plur., infinita quaedam talionum reciprocatio, Gell. 20, 1, 18: taliones reciprocae, Gell. ...
corpus , oris, n. (altind. k p –, ... ... Substanz, Ggstz. anima u. animus (vgl. die jurist. Definition b. Pompon. dig. 41, 3, 30), I) eig.: ...
2. auctus , ūs, m. (augeo; vgl. Varr. ... ... Wachstum, Gedeihen, die Vergrößerung, a) physischer Objekte: infinitus corporis auctus, Lucr.: immensus auctus aquarum od. Tiberis, Plin. u ...
1. praedo , āvī, ātum, āre = praedor (s. Prisc. 8, 29), festina praedare, Itala Isai. 8, 3: ex agris finitimorum praedare soliti, Iustin. 23, 1, 10 Jeep (Seck will nach den ...
ab-nueo , ēre, altlat. = abnuo (s. Diom. 382, 11), m. Infinit., certare, Enn. ann. 283: ex eo futurum abnuebunt, Enn. tr. 371 (284).
... m. folg. Acc. u. Infinit., populus cum risu acclamavit ipsa esse, Cic. – β) beifällig, ... ... acclamatum est, Plin. ep.: m. folg. Acc. u. Infinit., omnes acclamarunt gratias se inter cetera etiam ob hoc agere, quod etc ...
dē-libuo , buī, būtum, ere (vgl. λείβειν, λιβάς), mit einer fetten Feuchtigkeit benetzen, bestreichen, im verb. finit. nur b. Solin. 12, 9 u. Tert. de cor ...
ēversus , Abl. ū, m. (everto), die Umstoßung = Widerlegung, primae definitionis eversu, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 161.
Buchempfehlung
Vier Erzählungen aus den frühen 1890er Jahren. - Blumen - Die kleine Komödie - Komödiantinnen - Der Witwer
60 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro