Online-Bibliothek

ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... quae postea, in eum sunt ingesta, ut sustinuit! ut contempsit ac pro nihilo putavit! Cic. 8) zur Angabe einer Frage, wie, ...

sīc , Adv. (von der Wurzel i [wovon auch ... ... decreverunt, id sic ratum esset, si patres auctores fierent, Liv.: sic enim facillime putavit se Graecā linguā loquentes, qui Asiam incolerent, sub sua retenturum potestate, si ...

prae , Adv. u. Praep. ( altindisch pur ... ... prae se agrestes putat, Cic. – zur Bezeichnung des Vorzugs, omnia sibi postputavit esse prae meo commodo, Ter.: prae omnibus unus, vor allen, mehr ...

crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... quae credita laedunt credimus, Ov.: de quibus quod inimici detulerunt neque credendum neque neglegendum putavit, Nep. – vix credere possis, quam sibi non sit amicus, Hor.: ...

1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... . moralisch irren, fehlen, sich vergehen, erravit, lapsus est, non putavit, Cic.: opinione labi posse, voluntate a re publica dissidere nullo pacto posse, ...

dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... Senecae deferrent, Tac.: de quibus quod inimici detulerant neque credendum neque neglegendum putavit, Nep.: id Carthaginem (nach K.), Nep. – m. folg. ...

crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... liberet accusare, accusarem alios potius, ex quibus possem crescere, Cic.: oblatam sibi facultatem putavit, ut ex invidia senatoria posset crescere, quod (weil) etc., Cic.: ...

nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus ... ... suo, Cic., abdomini et voluptatibus, Treb. Poll.: qui se natum huic imperio putavit, Cic.: nationes natae servituti, Cic.: loca nata insidiis, Liv.: natus agendis ...

2. partio , īvī u. iī, ītum, īre, ... ... praefecit provinciis, Vell. 2, 113, 3: partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit, Caes. II) insbes.: A) behufs der Ab- u. ...

ita-que , Adv., I) eig. = et ita, ... ... est ipsis, quid causa postulet, iudicandum, Cic.: partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit. Itaque T. Labienum in Treviros cum equitatu mittit, Caes.: nemo ausus est ...

im-puto , āvī, ātum, āre (in u. puto, ... ... imputant, quod transeant, Plin. ep.: hoc quod secundum posuit nemo alius pro beneficio imputavit, Sen. contr. 9, 24, 11. – b) jmdm. als ...

pertineo , tinuī, ēre (per u. teneo), sich ... ... nicht viel für ihn aus, es sei für ihn ziemlich gleichgültig, Liv.: non putavit in rem pertinere ubi aut quando periret qui perire deberet, Sen. rhet. ...

remedium , iī, n. (re u. medeor), I) ... ... reperiebant remedia, ut alio loco ignes facerent, Caes.: acrioribus remediis saluti suae subveniendum putavit, Cic.: remedium est m. folg. ut u. Konj., ein ...

īn-sēmino , āvī, ātum, āre, I) einsäen, einpflanzen ... ... terra ex caelestium imbrium conceptionibus inseminata, Vitr. 8. praef. § 1: non putavit id satis esse nisi propagationibus inseminando curaret augendam (bildl.), Vitr. 7. ...

sēmi-deus , a, um, halbgöttlich, subst. der ... ... v. den Sirenen, Auson.: hunc Platonem Labeo inter semideos commemorandum putavit, Augustin. de civ. dei 2, 14, 2: vgl. 2, ...

praestābilis , e (praesto, āre), vorzüglich, vortrefflich, praestabilis ... ... praestabilis ariolari, Apul. – nullam dignitatem praestabiliorem eā, quam per vos esset adeptus, putavit, Cic.: virtute exceptā nihil amicitiā praestabilius, Cic.: de te ipso quaero, ...