at-traho (ad-traho), trāxī, tractum, ere, heran-, herbeiziehen, an sich ziehen, I) eig.: a) lebl. Objj.: spiritu sucum, Cels.: pinguem salivam, Sen.: crus, Cels.: uncus attractus infantem educit, Cels.: magnes attrahens ferrum, ...
attractio , ōnis, f. (attraho), das Ansichziehen, a) eig.: rugarum, die Annahme von Runzeln, Pallad. 5, 4, 3. – b) übtr., litterarum, die Assimilation (wo ein Buchstabe den andern gleichs. an sich ...
1. attractus (adtractus), a, um, PAdi. im Compar. (v. attraho), straff angezogen, gefaltet = finster, frons attractior, Sen. de ben. 4, 31, 4.
2. attractus (adtractus), Abl. ū, m. (attraho), das Anziehen, Dict. 5, 11. Ser. Samm. 931.
attractīvus (adtractīvus), a, um (attraho), zum Anziehen dienlich, virtus, Anziehungskraft, Cassiod. var. 10, 29; de anim. 6.
super-attraho (-adtraho), ere, in die Höhe ziehen, Avien. phaenom. 1250.