triduum , ī, n. (tres. u. dies), ein ... ... .: triduo illum, aut summum quadriduo periturum, Cic.: triduum quadriduumve, Cic. ep.: biduo post aut non toto triduo, Cic.: a tyranno petit tridui commeatum (Urlaub ...
binoctium , ī, n. (bis u. nox; vgl. ... ... zwei Nächte, non plus quam binoctium abesse, Tac. ann. 3, 71: biduo et binoctio exanclatis itinerum laboribus magnis, während zweier Tage u. zweier Nächte, ...
perpōtātio , ōnis, f. (perpoto), das ununterbrochene Zechen, das Trink-, Saufgelage, biduo duabusque noctibus perpotationem continuare apud ipsum principem, Plin. 14, 145. – Plur., intemperantissimae perpotationes, Cic. Pis. 22: vomitiones ac rursus ...
post (viell. zu altindisch paçc hinten), ... ... , Curt.: anno post, das Jahr darauf, Cic.: biennio post, Cic.: biduo post, Caes.: paucis diebus post, Plaut., od. post paucis diebus, ...
sērus , a, um (Wz. *sēī- langsam, spät ... ... , später (Ggstz. ocius, früher, temperius, zeitiger), biduo serius, Cic.: paulo serius aliquanto, Cic.: spe omnium serius (zB. ...
ambulo , āvi, ātum, āre (Demin. v. ambio), ... ... extr. – od. m. Acc. der Strecke, die zurückgelegt wird, biduo aut triduo septingenta milia passuum ambulare, Cic. Quinct. 79: u. so ...
... 50. – Abl. biduo bei Kompar., biduo brevior dies, Cic. I. Verr. ... ... 10 (39), 20: illo fere biduo, Cic. Pis. 14: biduo aut summum (höchstens) ... ... . Cal. 19, 2: biduo ante, Cic. Pis. 60: biduo post, Caes. b. ...
in-vādo , vāsī, vāsum, ere, intr. u. tr ... ... Italiam, Verg.: cathedram sacerdotalem, die Kanzel besteigen, Hieron. – dah. biduo tria milia stadiorum, in zwei Tagen auf einer Strecke von 3000 St. ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... Konj., qui vomere bis in mense vult, melius consulet (sc. sibi), si biduo continuarit, der wird besser tun, Cels. 1, 3. p. 19 ...
abs-tineo , tinuī, tentum, ēre (abs u. teneo), ... ... . – prägn. = sich des Essens enthalten, hungern, fasten, biduo se abstinere, Cels.: pridie abstinere, Cels.: diu abstinuisse, Cels.
ante-cēdo , cessī, cessum, ere, vor-, vorangehen, ... ... , jmd. überholen, A) eig.: legiones, Cic.: biduo alqm, Brutus in Cic. ep.: nuntios oppugnati oppidi famamque, Caes.: ...
re-cēnseo , cēnsuī, cēnsītum u. cēnsum, ēre, wiederholt ... ... Caes.: r. captivos praedamque, Liv.: captivos, quot cuiusque populi essent, Liv.: biduo acceptam cladem, Liv. – als publiz. t. t., v. ...
continēns , entis, PAdi. m. Compar. (contineo), I) ... ... mari), Liv. – β) in der Zeit, ununterbrochen, anhaltend, biduo continenti, Suet. – c. spiritus (Ggstz. sp. intermissus), Cic.: ...
dē-gredior , gressus sum, gredī (de u. gradior), ... ... demselben Wege), Liv.: quā (wo = auf welchem Wege) triduo ascenderat, biduo est degressus, Liv.: degressi inde, Liv.: degr. ex arce, Liv.: ...
familiāris , e (familia), I) zu den Sklaven-, zum ... ... amicus, Plin. ep. u. Gell.: medicus domesticus et familiaris, Sen.: biduo factus est mihi familiaris, Cic.: multum mihi familiares viri, Fronto: familiarior nobis ...
intervāllo , (āvī), ātum, āre (intervallum), in Zwischenräumen ... ... , Amm. 27, 11, 2: intervallatae febres, Wechselfieber, Amm.: haec biduo medio intervallata febris, das zwei Tage aussetzt, Gell.: intervallato brevi tempore, ...