cornīx , īcis, f. (griech. κορώνη, verwandt ... ... durch ihr Geschrei Vorbotin des Regens, tum cornix plenā pluviam vocat improba (die gottlose Hexe) voce, Verg.: u. aquae nisi fallit augur annosa cornix, Hor. – Wegen ...
fuscus , a, um (vgl. furvus), dunkel ... ... nach, dunkelbraun, schwarzgelb, schwärzlich, I) eig.: purpura, Cic.: cornix, Cic.: Andromede, Ov.: fuisse dicitur fusco colore, Suet.: Aurelia cute ...
vellico , āvī, ātum, āre (Intens. v. vello), ... ... rupfen, raufen, kneipen, I) eig.: a) leb. Wesen: cornix astat; ea volturios duo vicissim vellicat (rupft u. = foppt), Plaut ...
annōsus , a, um (annus), viele Jahre habend, hochbejahrt, ... ... non annosa, Laber. com. 80: mater, Col. 6, 28, 1: cornix, Hor.: vinum, Ov. u. Plin.: vitis, Sen.: ornus, ...
cornīcor , ār (cornix; vgl. Prisc. 8, 79), wie eine Krähe kreischen, krächzen, nescio quid tecum grave cornicaris inepte, Pers. 5, 12: u. so alqd intra se, Hieron. epist. 125, 16.
cōn-suādeo , sī, sum, ēre, nachdrücklich raten, -anraten ... ... saluti quod tibi esse censeo, id consuadeo? Plaut. merc. 143: picus et cornix ab laeva, corvus parra ab dextera consuadent, geben günstige Wahrzeichen, Plaut. ...
cornīcula , ae, f. (Demin. v. cornix), die kleine Krähe, verächtl. = die alberne, törichte Krähe, Hor. ep. 1, 3, 19. Vulg. Baruch 6, 53. Hieron. praef. ad Didym. de spir. ...
raucidulus , a, um (Demin. v. raucus), etwas heiser, cornix, Hieron. epist. 40, 2.
Corniscae dīvae , ārum, f. (cornix), die göttlichen (der Juno heiligen) Krähen, Corp. inscr. Lat. 1, 814 (wo devas Corniscas archaist. = divis Corniscis); vgl. Paul. ex Fest. 64, 7. ...
vōx , vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache ... ... v. boum, Verg.: cycni, Mela: voces animalium truces ac liquidae, Apul.: cornix pluvium vocat improbā voce, Verg.: elephantos porcina vox terret, das Grunzen des ...
aqua , ae, f. (vgl. got. ahwa, ahd ... ... , stromabwärts, Liv. – 2) für Regen, aquae augur cornix, Hor.: aquarum agmen, Regenguß, Verg. – 3) Plur. ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... te mihi mater, veridica interpres deûm, aucturum caelestium numerum cecinit, Liv.: nec ei cornix canere potuit recte eum facere, quod etc., keine Krähe konnte ihn belehren, ...
sedeo , sēdī, sessum, ēre (altind. sad-, sich ... ... , Gell. – b) v. Tieren: polypus in ovis sedet, Plin.: cornix sedet in humo, Ov. – u. Passiv sederi = geritten werden ...
augur , uris, I) m., der Augur, Vogeldeuter. ... ... dubiis augur timor, der schlechteste Prophet, Stat. – fem., aquae augur annosa cornix, Hor. carm. 3, 17, 12: simque augur cassa futuri! Stat. ...
raucus , a, um (st. ravicus, v. ravis ... ... heiser, Hor. – β) v. Vögeln, schrillend, kreischend, cornix, Lucr.: cicada, Verg.: palumbes, Verg. – b) v. Tone ...
dē-mergo , mersī, mersum, ere, herab - od ... ... se dem., Cic. fr.: equos innatantes (v. einem Fische), Plin.: cornix demersit caput et fluctum cervice recepit, Cic. poët.: equus, in quo vehebar ...
sinister , tra, trum, I) link, zur linken Seite ... ... zur Linken hatten = glücklich, glückliche Anzeigen gebend, avis, Plaut.: cornix, Verg.: tonitrus, Ov.; vgl. Cic. de div. 2, 74 ...
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I ... ... die verplaudert wird, Prop. – b) von Vögeln, hirundo, Verg.: cornix, perdix, Ov.: noctua, Plin.: cantus lusciniae, Plin. – II) ...
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro