efferātus (ecferātus), a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 1. effero), I) verwildert, wild, gentes, Cic.: mores ritusque efferatiores, Liv.: (sunt enim) multa ecferata et immania; quaedam autem humanitatis ...
efferātē , Adv. (efferatus), wild, Lact. 5, 20, 10.
homo , inis, masc. (altlat. hemo; vgl. ... ... homines, supra homines, über die menschliche Natur hinaus, ultra hominem efferatus, Amm. 27, 12, 11: ultra homines se efferens, Amm. 26, ...