1. Auf ein Etcaetera folgt (gehört) eine Ohrfeige . – Pistor., VIII, 32; Simrock, 2217. 2. Jedes Etcaetera in einem Contract ist ein Haken , um einen Rechtshandel daranzuhängen.
1. Der Dom es nit en einem Johr gebaut. ( Köln . ... ... – Firmenich, I, 471, 10. *2. Im Dom is et ut, im hilgen Geest klingt se. Sagt man in Hamburg , wenn ...
... Boebel, 146; Reinsberg II, 61. Engl. : It early pricks, that will be a thorn. ( Gaal, 299. ) ... ... dat een goede doorn zal worden. ( Harrebomée, I, 148. ) It. : Se sarà rosa, fiorirà, s'ella ...
... Ehr. – Henisch, 997; Winckler, XV, 17. It. : Bandiera vecchia honor di Capitano. ( Pazzaglia, 26, 2; ... ... Man muss sehr oft zufrieden sein, wenn man mit Ehren davonkommt. It. : Bandiera franca honor di guerra. ( Pazzaglia, ...
1. An der Blüte erkennt man die Frucht . ... ... Winckler, X, 88. Frz. : Le fruict ensuit la belle fleur et la bonne vie grand honneur. ( Leroux, I, 49. ) It. : Il frutto siegue il fiore, e buona vita honore. ( Pazzaglia ...
1. Am gesang (federn vnd Nest ) kennt man ... ... Eyering, I, 88; Blum, 478; Simrock, 3464. It. : Al canto si conosce l'ucello et al parlar il buon cervello. ( Pazzaglia, 386, 2. ) ...
1. Eine schöne Gegend, sagte die Frau , da ... ... 2. In einer schönen Gegend ist gut wohnen. Dän. : Godt at boe udi en lystig egn, men bedre paa et nærsom stæd. ( Prov. dan., 77. ) 3. Man ...
As et was im Beginn, da was ick noch nich drinn, as et was im Beschlut, do was ick nier ut. ( Osnabrück. ) D.h. ich bin spät in die ... ... Ep. 31. ) Bei Tunnicius (1362): Dat beginsel sy wo it wil, dat ende kricht ...
1. Wenn's einen drängt, dann platzt es. – Frischbier, 132 ... ... nicht drängeln, sagt der Berliner . *4. Dräng di nich ut, et öss kein rôd Flöck tom Öndränge. – Frischbier, I, 599. ...
He gift et up, as Mewes de Bicht . [Zusätze und Ergänzungen] 2. Was man aufgibt ist verloren. It. : Ogni lasciata è persa. ( Giani, 876. ) 3. ...
1. Et hät noch Kêner utlehrt. – Schwerin, 8. 2. ... ... auslernen. – Reche, I, 3; Schonheim, T, 1. It. : S'impara tanto, quanto si vive. Russ. : Wjek schiwi ...
Hei recket et ut, äs de Schausker dat Leader. ( Westf. ) Macht es weitläufig.
1. Man kann alles gebrauchen, sagte der Dieb und nahm eine goldene Uhr. 2. Man mût allens brûken, wotô et gôd is, sä' de Bûr, do trock he sik 'n Worm ût'n Môrs un bunn sik'n Schô domit tô. ( Holst. ...
... ( Schweiz. ) Frz. : A la St.-Adietta demi schon fin et demis cha pailletta. 2. Am St.-Agathastage rieselt das Wasser ... ... , l'ivué avo la tzerreiretta, a la St.- Matthias , bouna féna, djita té jă; a ...
Allzu behende hat's oft verfehlt. Frz. : Vitement et bien ne s'accordent pas. It. : Presto e bene, non si conviene.
... Ding . Frz. : Abbé et couvent ce n'est qu'un, mais la bourse diverse. ... ... 31. Der Abt lobt sein Kloster nicht. It. : Monaco vagabondo non loda mai 'l suo monastero. ( Pazzaglia, ... ... fué monacelo, y des jenes abad sabe lo que hucen los moros tras et altan. ( Bohn I, 220 ...
... tolle Wrangel. [Zusätze und Ergänzungen] zu 1. It. : Chi mal fa, mal pensa. ( Pazzaglia, 278, 2. ) zu 2. Dän. : Ingen er saa arg at han finder jo en verre. ( Prov. dan., 34 ...
1. 'At Bier un a Man an 'at Wat un a Kân. ( ... ... viel. *78. Et es stärk Bier, Baas 1 . ( Meurs. ) – ... ... 366 a . ) zu 36. Bei Tunnicius (1614): It was gût beir de tappe is ût. ( Olim grata fuit, ...
... aus Tugend aller Adel geht. ( Brandt, 76. ) It. : La vera nobiltà male non fà. ... ... est, alienae incumbere famae. ( Juvenal. ) – Nam genus et proavos et quae non fecimus ipsi. ( Ovid. ) – Non genus ...
... . : Don à plusieurs conféré peu de grace et moins de gré. ( Leroux, II, 215. ) 9. ... ... . : Gaver ansees efter personer. ( Prov. dan., 219. ) It. : Lo stolto mira al dono, il savio all animo ... ... in Besitz des Teufels kommen. It. : Chi dà e ritoglie, il diavolo lo ...
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro