rēiectāneus , a, um (reicio), zurückweislich, verwerflich, subst., rēiectānea, ōrum, n., als Übersetzung vom stoischen ἀποπροηγμένα, Dinge, die zwar an sich keine Übel, aber doch auch nicht gutzuheißen sind, Cic. de fin. 4, ...
coniectānea , ōrum, n. (coniectus v. conicio), das Notizbuch, als Titel von Schriften vermischten Inhalts, Gell. praef. § 9 u.a.
1. rēiectus , a, um, PAdi. (v. reicio), zurückweislich, verwerflich, subst., rēiecta, ōrum, n. = reiectanea (s. rēiectāneus), Cic. Acad. 1, 37; de fin. 3, 15 u. ...
rēiciendus , a, um, PAdi. (reicio), zurückweislich, verwerflich, reiciendae res und subst. rēicienda, ōrum, n. = reiectanea (s. rēiectāneus), Cic. de fin. 5, 78.
Diktat; z.B. ein D. nachschreiben, alqd excipere dictante alqo (z.B. epistulam).
obiecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. obicio), ... ... georg. 1, 386: huc illuc clipeum, Stat. Theb. 2, 602: ingerit obiectans trepidantibus ora leonis, Sil. 2, 194. – B) übtr., ...
1. coniector , ātus sum, ārī (Nbf. v. coniecto), a) vermuten, id Macedones coniectati, Auct. itin ... ... ). – b) deuten, mit dopp. Acc., qui eum procreatorem coniectantur, Tert. ad nat. 2, 12.
leopardus , ī, m. (λεοπάρδαλος), der Leopard, leopardi Libyci, ... ... leopardi exarmati, Lampr. Heliog. 21, 1 u. 25, 1: leopardi rictant, Spart. Get. 5, 5.
Kollektaneen , electorum commentarius oder commentarii (Sammlung auserlesener Stellen aus ... ... collectanea, n. pl. (gesammelte Sentenzen). – excerpta, n. pl. coniectanea, n. pl. (übh. zusammengetragene Bemerkungen).
... Suet. – β) m. Acc. u. Infin., Caesar coniectans eum Aegyptum iter habere, Caes. b. c. 3, 106, 1 ... ... zugleich m. ex u. Abl., si ex eo quid sentiant coniectandum sit, Liv.: medicus ex his coniectare (debeat), quando ...
dicto , āvī, ātum, āre (Intens. v. dicere), ... ... versus, Hor. u. Suet.: carmina Livii (v. Lehrer), Hor.: dictantis (des diktierenden Gläubigers, Wucherers), quod tu numquam rescribere possis. Hor. ...
nicto , āre, u. nictor , ārī (*nico), zwinkern, I) mit den Augen zwinkern, zwinken, ... ... com. 47. – II) übtr., v. Feuer, flackern, nictantia fulgura flammae, Lucr. 6, 182.
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio), ... ... vim improborum, Cic. – 5) mit der Feder, nachschreiben, dictante aliquo versus, Suet.: orationem, Suet.: verba nostra, Augustin.: absol., ...
cantito , āvī, āre (Frequent. v. canto, s. ... ... mala bene, Suet. Ner. 39, 3: cur ergo ludi scaenici,ubi haec dictantur, actitantur, cantitantur, Augustin. de civ. dei 4, 26 in. – ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... (vgl. Ruperti Tac. ann. 4, 3, 1), Priscum... corripuit delator, obiectans etc.,Tac.: statim corripit reum, Tac.: accusatione corripi, Tac. – m ...
Vermutung , die, suspicio (auch = Verdacht, Argwohn). – ... ... evenit alqd praeter spem: auch die kühnste V. überbieten, *vel audacissime coniectantium spem superare: sich in seiner V. täuschen. falso suspicari: ich ...
nachschreiben , I) mit der Feder nachmalen: imitari (nachahmen, ... ... der Feder auffassen: alqd excipere (z.B. notis velocissime: u. dictante alqo). – verstohlenerweise etwas n., alqd intercipere.