Proetus , ī, m. (Προιτος ... ... . – Dav. Proetis , idis, f., die Prötide (Tochter des Prötus), Plur. Proetides, die im Wahnsinne sich für Kühe hielten, Verg. ...
Massilia , ae, f., alte berühmte Handelsstadt in Gallia Narbonensis, ... ... Pflanzstadt der ionischen Seestadt Phokäa in Kleinasien (nach Plutarch. Sol. 3 von Protus erbaut), berühmt als Sitz griech. Bildung, j. Marseille, Caes. b. ...
Stheneboea (Sthenoboea), ae, f. (Σθενέβοια, Σθενόβοια), Gemahlin des Argiverkönigs Prötus, deren Liebe Bellerophon, der Gastfreund des Prötus, verschmähte, worauf sie rasend wurde, Iuven. 10, 327. Hyg. fab ...
... ϑύω) , vorher od. vorläufig opfern; προϑυσόμενος τῆς ποιήσεως Ar. Thesm . 38; πρὸ πάντων ϑεῶν τῇ ... ... προεϑύετο ταῖς Μούσαις Plut. Lycurg . 21; für Einen opfern, παιδὸς προϑύσων ξένια καὶ γενέϑλια Eur. Ion . 805; ὑπὲρ χϑονός ...
Bellerophōn , phontis, m. (Βελλερο ... ... wo Bellerofontes). – In bezug auf die Mythe mit dem Briefe, mit dem Prötus das Verderben des B. beabsichtigte (s. Hyg. fab. 57. Mythogr. ...
ἔοικα , perf . von εἴκω (FΕΙΚ) , ion. ... ... ἂν μᾶλλον, εἰ , es scheint, es wäre deutlicher geworden, 408 e; προϑυσόμενος ἔοικε Ar. Th . 38; ἐοίκατε τυραννίσι μᾶλλον ἢ πολιτείαις ἡδόμενοι ...