dē-pōno , posuī, positum, ere, ab-, herab-, niederstellen ... ... incipere, Sall., od. Ggstz. coepisse, Liv.: aedificationem, Cic.: adeundae Syriae consilium, Cic.: reparandae classis cogitationem, Auct. b. Alex.: totem gloriam abicere ...
sollen , I) verpflichtet, verbunden sein, a) in der Wirklichkeit, ... ... Kassius die Provinz Syrien behaupten sollte. senatui placet C. Cassium pro consule provinciam Syriam obtinere. – ich, sie, er solle, sollte, hätte sollen wird ...
1. dē-voro , āvī, ātum, āre, hinunter - ... ... devorant terras, Plin.: Myus olim ab aqua est devorata, Vitr.: quot oppida in Syria, quot in Macedonia devorata sunt, sind versunken, Sen.: u. so ...
Arabes , bum, Akk. bes u. gew. (griech.) ... ... . georg. 2, 115. – meton. = Arabien, namque (Syria) Palaestina vocabatur, quā contingit Arabas, Plin. 6, 66: sive in Arabes ...
statuo , uī, ūtum, ere (v. statum, dem ... ... statuerent, ut urbe relictā naves conscenderent, Cic.: statuisse Vitellium, ut Germanicas legiones in Suriam transferret, Tac. – m. folg. ne u. Konj., statuitur ...
2. aditus , ūs, m. (2. adeo), das ... ... .: aditus ad castra difficilis et angustus, Caes.: duo sunt aditus in Ciliciam ex Syria, Cic.: omnes aditus claudere u. aditum utrumque intercludere, Cic.: aditum ...
Apamēa u. - īa , ae, f. (Ἀπ ... ... denen am bekanntesten: I) Hauptstadt der syrischen Landschaft Apamene u. später von Syria Sekunda, am Orontes od. Axius, südlich von Antiochia, im Mittelalter Afamiah ...
rēctor , ōris, m. (rego), der Lenker, Leiter ... ... v. Verwalter einer Provinz, Statthalter, provinciae, Suet. u. Lact.: Syriae, Tac. – v. Befehlshabern, Heerführern, peditum equitumque rectores, Tac.: ...
fēriae , ārum, f. (vgl. fēs-tus aus ... ... ) eig.: Latinae, Cic.: novendiales, Cic.: forenses, Gerichtsferien, Cic.: esuriales, Hungerferien, scherzh. = Fasten, Plaut. – m. Genet., ...
bombȳx , ȳcis, Akk. Plur. ȳcas, m. u. ... ... , der Seidenstoff, Arabius, Prop. 2, 3, 15: Assyria, Plin. 11, 78: dum in carbaso sudat unus, alter in bombyce, ...
con-dūco , dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) ... ... Acc. u. Infin. als Subjekt) quod hoc maxime rei publicae conducit Syriam Macedoniamque decerni, Cic.: nostris rationibus maxime conducere videtur Thermum fieri (consulem) cum ...
calamus , ī, m. (κάλαμος ... ... u. Plin., od. c. aromaticus, Veget., od. c. Syriacus, Veget., aus Syrien od. Arabien stammend, unser »Kalmus«: dass. bl ...
vīcīnus , a, um (vicus), benachbart, in der Nachbarschaft ... ... rigans, Plin.: sonitu plus quam vicina fatigat, Ov. – m. Genet., Syriae vicina, Plin. 16, 135: Aegyptus et eius vicina, Augustin. de civ ...
penetro , āvī, ātum, āre (penitus), I) tr. A) ... ... ad Pelusii ostium, Curt.: huiusmodi in palaestram, Plaut.: in templa, Cic.: in Syriam, Cic.: in omnes regiones, Curt.: in castra Romanorum, Liv.: intra vallum ...
pācātus , a, um, PAdi. (paco), im Zustande des ... ... provincia pacatissima, Cic.: pacatissima et quietissima pars, Caes.: pacatissimae gentes, Cic.: pacatissimae Syriae gazae, Cic. – m. Dat., huic pacatus esse, friedlich gegen ...
beliebt , dilectus (geliebt u. geschätzt, bei jmd., alci ... ... in vulgo est: die Römer waren in Syrien sehr b., Romanorum nomen in Syria erat in gratia. – jmd. bei einem b. machen, alqm in ...
resideo , sēdī, sessum, ēre (re u. sedeo), ... ... 273. – β) prägn., ein Fest feiern, venter gutturque resident esuriales ferias, scherzh., Plaut. capt. 408: denicales, quae a nece appellatae ...
alterno , āvi, ātum, āre (alternus), I) tr. etw ... ... , Sen.: ex splendidis sordidisque alternata series, Sen.: per eadem tempora, quibus in Syria regni mutatio inter novos reges alternabatur, Iustin. 36, 4, 1: omnia ...
praeses , idis, c. (praesideo), vor etwas ... ... 18, 1 sqq.), praeses provinciae, Suet. u. Plin. pan.: pr. Syriae, Moesiae, Tac.: Cretae provinciae, Gell.: procuratores et praesides, Spart.: Aquitaniam ...
2. parātus , ūs, m. (paro), die Zubereitung ... ... tanto paratu (all dem Wesen der Welt) putat, Sen.: omisso paratu invadendae Syriae, Tac. hist. 2, 59 (vgl. Heräus z. St.).
Buchempfehlung
Strindbergs autobiografischer Roman beschreibt seine schwersten Jahre von 1894 bis 1896, die »Infernokrise«. Von seiner zweiten Frau, Frida Uhl, getrennt leidet der Autor in Paris unter Angstzuständen, Verfolgungswahn und hegt Selbstmordabsichten. Er unternimmt alchimistische Versuche und verfällt den mystischen Betrachtungen Emanuel Swedenborgs. Visionen und Hysterien wechseln sich ab und verwischen die Grenze zwischen Genie und Wahnsinn.
146 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro