con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... u. Akk., a) übh.: quas (duas legiones) ab itinere Asiae Syriaeque ad suam potestatem dominatumque converterat, Caes.: c. in se unum omnium vires, ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... urbem continenti (von einem Damm), Curt.: viam viae, Liv.: ubi se (Syria) Ciliciae committit, Mela: quā naris fronti committitur, Ov.: costae committuntur cum ...
con-volvo , volvī, volūtum, ere, I) fortwälzen, fortrollen ... ... cornua arietum in anfractum, ganz gekrümmt, Plin. – übtr., Gallograeciam quoque Syriaci belli ruina convolvit, reißt mit sich od. nach sich, ...
Tripolis , is, Akk. im, Abl. ī, f ... ... j. türkisch Trapoli, arabisch Tarabolos, ital. Tripoli di Suria, Mela 1, 12, 3 (1. § 67). Plin. 5, 78 ...
bipartio u. bipertio (īvī), ītum, īre ( ... ... Vitr.: inferre signa, Caes.: collocare insidias b. in silvis, Caes.: equitatum in Syriam ducere b., Cic.: secta b. cum mens discurrit utroque, Ov.: b. ...
zufallen , I) durch Niederfallen sich schließen: demitti (herabgelassen werden ... ... etwas durchs Glück oder durchs Los oder durch Wahl zuteil, z.B. Scipioni Syria obtigit od. obvenit: u. hereditas mihi venit od. obvenit ...
de-hortor , ātus sum, ārī, jmdm. abraten ... ... fr.: plura de Iugurtha scribere dehortatur me fortuna mea, Sall.: M. Piso repetere Suriam dehortatus est, Tac. – absol., immo, si erit occasio, haud ...
ἜΧω (vgl. ὄχος , vehi , u. s. Savelsberg ... ... ἁγνὸν πατεῖν , du stehst auf einem Platz, O. C . 37; Συρίαν Xen. Cyr . 8, 3, 24. Auch von Thieren, τὰ ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... Ter. – denudare alci consilium suum, Liv.: detegere consilium, Liv.: deponere adeundae Syriae consilium, Caes.: desistere consilio, Caes.: deterreri ab eo consilio iniquitate loci, ...
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, ... ... hostem aggressurus, Frontin.: pons magnum circuitum habet (macht nötig), Caes.: Asiae Syriaeque circuitu petere Aegyptum, auf einem U. durch A. u. S., ...
prōvincia , ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja ... ... decedere provinciā, de od. ex provincia, Cic.: bellum a Parthis in provinciam Syriam illatum, Liv. – dah. provincia, die Provinz, vorzugsw ...
hinziehen , I) v. tr. u. refl.: ... ... porrigi inter m. Akk. (z.B. Cyprus recto iugo inter Ciliciam Syriamque porrigitur); proiectum esse inter m. Akk. (z.B. inter septentrionem ...
con-tāmino , āvī, ātum, āre (con u. *tagmino ... ... so beflecken, besudeln, entweihen, entehren, a) physisch, c. deam Syriam urinā, Suet.: fistulas, lacus, ICt. – bes. unkeusch betasten ...
prōspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. prospicio), ... ... late prospectans, eine weite Aussicht gewährend, Tac.: terra finesque septentrionem a latere Syriae longe prospectant, haben weithin die Aussicht nach N., dehnen sich weithin nach ...
Semīramis (in sehr guten Hdschrn. auch Samīramis, Samēramis), idis ... ... Semiramide, Hieron. Euseb. chron. 12. – appell., an vero in Syria est Sameramis illa retinenda, v. Prokonsul Gabinius wegen seiner weibischen Üppigkeit, ...
Commāgēnē (nicht Comāgēnē), ēs, f. (Κομμαγηνή, I) die nordöstlichste Provinz von Syrien ( ... ... u. Plin. – II) eine uns unbekannte Pflanze, viell. Nardus Syriaca, Plin. 29, 55.
commercium , ī, n. (com u. merx), der ... ... Plin. 37, 45 (wo Detlefsen ohne Not commercia exercuit et etc.): per Assyriae trahitur commercia ripae, Claud. in Eutr. 1, 58. – II) ...
cōnsūmptio , ōnis, f. (consumo), I) das Anwenden ... ... : non ad consumptionem eorum emittis manum tuam, Vulg. Iob 30, 24: percussisse Syriam usque ad consumptionem (Untergang), Vulg. 4. regg. 13, 19: ...
pro-ficīscor , fectus sum, ficīscī (Inchoat. v. proficio), ... ... , Lilybaeum, Caes.: Aegyptum, Cic.: a palude ad ripas Sequanae, Caes.: e Syria ad Italiam, Eutr.: ex Asia Romam versus, Cic.: Luceriā Canusium, Caes. ...
iūris-dictio , ōnis, f., I) die Handhabung des ... ... 1, 1. § 2. – II) meton., ein Gerichtsbezirk, Syriaca, Amm. 23, 2, 3: mediterraneae iurisdictiones, Plin. 5, 105: ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro