fremitus , ūs, m. (fremo), jedes dumpfe Getöse, ... ... , Brummen, Murmeln, a) v. lebl. Subjj. u. Tieren: murmurantis maris, Cic.: terrae, Cic.: castrorum, Liv.: armorum, Cic.: equorum, ...
com-minor , ātus sum, ārī, a) absol., ... ... lassen, -ausstoßen, drohen, age perge, quantum libet, comminare, Fronto: vox comminantis audita est, Suet.: duo armati procurrebant comminatique inter se, Liv. – ...
col-laudo , āvī, ātum, āre (con u. laudo), ... ... sese, Plaut.: alqm multum (sehr), Curt.: alqm eximie, Nep.: alqm quantis laudibus, Plaut.: alqm amplissimis verbis, Suet.: alqm in senatu et apud populum ...
internus , a, um, im Innern befindlich, der ... ... ein Binnenmeer, Plin., u. das Mittelmeer (Ggstz. externum, das Atlantische Meer), Plin. – subst., interna, ōrum, n., a) ...
ēducātio , ōnis, f. (1. educo), die Erziehung ... ... Kinder, ed. mollis, Quint.: praecepta de liberorum educatione composita, Quint.: ed. infantis, Iustin.: ed. liberorum, Cic.: institutus liberaliter educatione doctrināque puerili, Cic.: ...
cunctāns , antis, PAdi. m. Compar. (v. cunctor), zögernd, langsam, I) in der Bewegung, alternos aegro cunctans poplite gressus, Val. Flacc. 2, 93. – v. Lebl., nicht gleich nachgebend, langsam, ...
Teuthrās , antis, m. (Τεύθρας), I) ein Fluß ... ... mysisch, Caicus, Ov. – C) Teuthrantius , a, um, teuthrantisch, turba, fünfzig Schwestern u. Töchter des Thespius (dah. Thespiades ...
tetricus , a, um, I) düster, finster, ernsthaft, pedantisch, streng, unfreundlich, mulier, Varro fr.: puella, Ov.: disciplina Sabinorum, Liv.: mos, Isid.: deae, die Parzen, Mart.: voces, Mart.: tuba, kriegerisch, Mart.: febris ...
furiālis , e, I) v. furia no. I: a ... ... , unsinnig, incessus, Liv.: arma, der Bacchantinnen, Ov.: Erichtho, bacchantisch begeistert, Ov.: vox, Cic.: dah. gräßlich, schrecklich, ...
gestāmen , inis, n. (gesto), I) das Getragene = ... ... Bürde, Last, poet. der getragene Schmuck, clipeum g. Abantis, Verg.: gest. leve tutumque, Sen.: gestamina decent umeros, Waffen, ...
petulāns , antis (v. *petulo u. dieses von peto), neckisch, mutwillig ... ... getrieben hätte mit usw., Cic. parad. 3, 20: petulantius convicium, Arnob.: petulantissimā imitatione, Petron.
praesāgo , āvī, ātum, āre, vorausempfinden, ahnen, praesagante ... ... , fore quandoque omnium poëtarum ac poëmatum Palaemonem iudicem, Suet. gr. 23: cogitatio praesagantis, Cassiod. var. 5, 3, 2: pr. prodigiosa ostenta, Apul. ...
lucrōsus , a, um (lucrum), gewinnreich, vorteilhaft, cur ... ... tibi sit lucrosa voluptas? Ov. am. 1, 10, 35: lucrosae huius et sanguinantis eloquentiae usus recens, Tac. dial. 12: donec quod omnibus in promptu erat ...
vigilāns , antis, PAdi. (v. vigilo), wachend, wachsam, I) ... ... -fürsorgend, consul, Cic.: ut nemo vigilantior ad iudicium venisse videatur, Cic.: vigilantissimus dux, Val. Max.: vigilantissimus senex, Donat.
domināns , antis, PAdi. m. Compar. (dominor), herrschend, animus est... dominantior ad vitam quam vis animai, Lucr. 3, 397: tanto mobilior vis et dominantior haec est, Lucr. 6, 238. – subst., dominans, der ...
2. Sīdōnius , iī, m., vollst. C. Sollius Apollinaris ... ... etwa 472 Bischof von Klermont (Arverni), Gennad. de vir. ill. 92: antistes Sidonius, Ven. Fort. carm. 2, 15 (12), 7. Vgl. ...
dubietās , ātis, f. (dubius), der Zweifel, das Bedenken, dub. arbitrantis, Claud. Mam. de stat. anim. 1, 11: sine dubietate, Eutr. 6, 19. Amm. 22, 14, 4: dubietatem augere, Amm ...
fugitāns , antis, PAdi. (v. fugito), fliehend, scheu vor usw., m. Genet., litium, Ter. Phorm. 623 (vgl. Charis. 100, 1. Diom. 311, 28. Prisc. 18, 21). Ambros. de off. 2 ...
Scantius , a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... am bekanntesten die Scantia, Cic. Mil. 75. – Adi. skantisch, silva, in Kampanien, Cic.: aquae, viell. ebendas., ...
āmōlītio , ōnis, f. (amolior), das Wegschaffen, Entfernen, ubi infantis aliorsum dati facta ex oculis amolitio est, Gell. 12, 1, 22: sed (ut) in amolitione fortissimarum piissimarumque animarum iudicio suo, scelere alieno uterentur, Flor. 4, 7 ...
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro