pluvia , ae, f. (pluvius), der Regen, ingens, Verg.: levis, Colum.: pluviae tenues, Verg.: pluviā imbri lutus erat multus, Cl. Quadr. fr.: nihil sensere obstrepente pluviā, Liv.: pluvia potest facere torrentem, Sen.: pluvias metuo, Cic. – im ...
fluvia , ae, f. (fluo), archaist. = fluvius, Acc. tr. 505: Plur., Sisenn. hist. 4. fr. 54 (b. Non. 207, 7).
fluvius , iī, m. (fluo), I) das ... ... Augustin. – / Genet. Plur. fluviûm, Val. Flacc. 6, 391 u. 443. – flūvjōrum dreisilb. gemessen, Verg. georg. 1, 482. – Vocat. fluvie nach Phoc. 429, 16 u. Serv. ...
pluvius , a, um (pluo), vom Regen herrührend, Regen verursachend ... ... , Hor.: dies, Colum.: aurum, Goldregen, Ov. – subst., pluvium, iī, n. = impluvium (w. s.), Ter. eun. 589 Fl.
fluvidus , a, um (fluo, s. Eutych. 553 ... ... Boëth. inst. mus. 5, 2. p. 352, 19 Fr.: homo fluvida materia et caduca, Sen. ep. 58, 24: imbecilli et fluvidi intervalla constituimus, ibid. § 27.
Fluviōna u. - ōnia , s. Fluōnia.
Fluvōnia , s. Fluōnia.
impluvium , iī, n. (impluo), der undebeckte innere Raum ... ... mittlere freie Hofraum, das Impluvium (vgl. compluvium), Varro LL. 5, 161. Plaut. ... ... 147. Vgl. Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 61 impluvium, locus sine tecto in ...
pluviālis , e (pluvia), vom Regen herrührend, Regen bringend, regnerisch, Regen-, aqua, Regenwasser (Ggstz. aqua fontana), Cels., Sen. u.a.: aquae, Ov. u. Ambros.: imber, Regenguß, Ps. Cypr.: fungi, ...
effluvium , iī, n. (effluo), der Ausfluß, ... ... 7, 171: protinus pariter sanguinis cerebrique effluvio exspirare, Vell. 2, 120, 4. – b) aus einem Gewässer, als Ausgangspunkt, convivium effluvio lacus appositum, Tac. ann. 12, ...
fluviālis , e (fluvius), im od. am Flusse befindlich, -lebend, Fluß ... ... caelestis, Regenwasser), Col.: arundo, Verg.: anas, Ov.: equi fluviales, quos hippopotamos vocant, Ambros. hexaëm. 5, 1, 4.
dif-fluvio , āre (dis u. fluvius, vgl. quadrifluvium), gleichs. in zwei Stromarme zerteilen, zerspalten, vitem, Col. arb. 7, 5 (nach Schneider zu Pallad. 12, 15, 3. p. 207 sq., ...
dēfluvium , iī, n. (defluo), I) der Abfluß, Ausfluß, Plin. 18, 281: defluvia fontanea, Solin. 4. § 4. – II) das Ausfallen (der Haare), pilorum, capilli, Plin.: so auch ...
pluviōsus , a, um (pluvia), voller Regen, regnerisch, hiems, Plin. 18, 225: udus notus, hoc est aquosus ac pluviosus, Porphyr. Hor. epod. 10, 19.
fluvicola , ae, m. (fluvius u. colo), ein an einem Flusse Wohnender, Gloss. V, 501, 27; 569, 29.
īnfluvium (arch. inflovium), iī, n., der Hineinfluß, Corp. inscr. Lat. 1, 199, 7.
fluviolus , i, m. (Demin. v. fluvius), das Flüßchen, Gregor. Tur. hist. Franc. 3, 19.
fluviātus , a, um (fluvius), geflößt, Plin. 16, 196.
compluvium , ī, n. (compluo), I) der viereckige ... ... in den untern freien Hofraum (impluvium) fiel, Varr. LL. 5, 161. Vitr. 6, ... ... oft ein Bassin hatte u. mit einigen Bäumen besetzt war, das Kompluvium, Varr. r. r. 1, ...
prōfluvium , iī, n. (profluo), das Hervorfließen, ... ... , Colum., od. ventris, Eutr., u. bl. profluvium, Cels., flüssiger Leib, Durchfall: ... ... monatliche Reinigung, Plin.: pr. geniturae, Samenfluß, Plin.: Plur., profluvia sanguinis, Arnob.: profluvia alba feminarum, Plin.
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro