rāsio , ōnis, f. (rado), das Schaben, Kratzen, Scheren, capitis, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 134: strigilis, ibid. 4, 7, 102.
petāx , ācis (peto), gern nach etwas strebend, begierig, m. Genet., ornatus, Fulg. myth. 2, 1: potentiae, ibid. 2, 3.
im-pero , āvī, ātum, āre (in u. paro), ... ... allg.: α) m. Acc.: quae imperarentur facere dixerunt, Caes.: ex libidine leges imperantur, Sall. fr.: alci nuptias locupletis propinquae, Quint.: imperata impensa, ...
caedēs , is, f. (caedo), I) (v. caedo ... ... , contumeliosa, Donat. ad Ter. adelph. 2, 1, 46: nimia, ibid. 4, 2, 20. – II) (v. caedo no. II ...
Leptis , ptis, Akk. ptim u. ptin, Abl ... ... der Küste von Afrika: A) magna, innerhalb der beiden Syrten, j. Libida (in Tripolis), Sall. Iug. 19, 3; 77, 1. Mela ...
re-cito , āvī, ātum, āre, I) etw. laut ... ... Tace dum perlego, Plaut. Pers. 500: postquam recitasti, quod erat cerae creditum, ibid.528. – 2) insbes.: a) als publiz. t. t ...
Sklave , servus (der Sklave als Leibeigener; auch bildl., z.B. libidinum). – verna (der im Hause geborene Sklave). – mancipium (der ... ... alcis od. alcis rei; se totum dedisse alci rei (z.B. libidinibus).
gemino , āvī, ātum, āre (geminus), I) tr.: 1) ... ... urbem, Liv.: mercedem, Ov.: honorem, Ov.: victoriae laetitiam, Liv.: ebrietas geminata libidine, Ov.: aera, zusammenschlagen, Hor.: nec aliud pomum ingeniosius geminatum est ...
an-nato (ad-nato), āvī, ātum, ... ... ad proxima navigia, Auct. b. Alex. 20, 6: ad eas naves, ibid. 21, 2: ad proximas naves, ibid. 31, 6: ad suum myoparonem, ibid. 46, 6: ad manum hominis, ad putamina, Plin. 9, 86 ...
novēnī , ōrum (novem), je neun, terga novena boum, Ov. met. 12, 97: novenis annis, jedesmal in neun Jahren, ibid. 8, 171: virgines ter novenae, Liv. 27, 37, 7: vis ...
strēna , ae, f., I) das Wahrzeichen, Omen, Plaut. Stich. 460 G.: bonastr., ibid. 673. – II) das der guten Vorbedeutung wegen an einem Feste, bes. am Neujahrstage gemachte Geschenk, das Neujahrsgeschenk usw., ...
Obsius , iī, m., Obsius, ... ... isländischer Achat, Plin. 36, 157: vitrum, Obsianglas (nachgemachter Obsianstein), ibid.: elephanti, aus Obsianstein od. -glas, ibid. § 196: subst., Obsiāna, ōrum, n., Obsiangefäße, ibid.
Ismāēl , m. indecl. u. Genet. ... ... der Hagar, Vulg. genes. 16, 15 sqq.: Genet. Ismael, ibid. 25, 12: Genet. Ismaelis, ibid. 25, 16. – Dav. Ismāēlītēs , ae, m., ...
re-gemo , ere, aufseufzen, interius graviter regemens, Ps ... ... tabulata cavernis, Stat. Theb. 5, 389: tunc regemunt pigrique lacus ustaeque paludes, ibid. 8, 17: per bifores regemunt cava buxa cavernas, Sidon. carm. 11 ...
āctrīx , īcis, f. (Femin. zu actor, s. ... ... die Darstellerin auf der Bühne, tragoediae et comoediae scelerum et libidinum actrices, Tert. de spect. 17 (al. auctrices). – II) die ...
ef-fōco , āre (ex u. faux), erwürgen, ... ... eff. semen (im Bilde), Augustin. serm. 5, 1: indulgentiam, ibid. 11, 6. – / – Flor. 2, 11, 6 jetzt ...
pathos , n. (πάθος, τό), das ... ... der Affekt, Macr. sat. 4, 6, 1 sqq.: pathos movere, ibid. § 6 u. 13, permovere, ibid. § 10: pathos habere, ibid. § 24.
re-loco , (āvī), ātum, āre, I) wieder ... ... articulum, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 28: linguam, ibid. 1, 4, 75. – II) wieder verdingen, -verpachten, - ...
crasso , āvī, ātum, āre (crassus), verdicken, verdichten, ... ... halitu densiore crassatus aër, Amm. 19, 4, 6: concretus spiritus et crassatus, ibid. § 8: crassatus aër, Amm. 20, 3, 5.
frönen , einer Sache, alci rei servire, (totum) se dedere. – den Lüften fr., libidinibus se dare; voluptatibus servire, se tradere; corporis voluptatibus (totum) se dedere: dem Bauche fr., ventri oboedire: nur seinem Bauche frönend, abdomini ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro