rēctā , Adv., sc. viā (rectus), geradeswegs, direkt, Enn. fr., Komik., Cic. u.a.: rectā domum, (geht) stracks nach Hause, Petron. 58, 13.
brecta , ōrum, n. (βρεκτά), ein Pferdefutter bei den Kappodoziern, Pelagon. veterin. 2. p. 20 (nach Eichenfelds Verbesserung).
parectatos , on (παρέκτατ ... ... 28, 28 u. Plur. parectatoi, Lucil. sat. 9, 71 (Marx liest v. 752 ... ... bei Non. 67, 16 (wo mit L. Müller zu lesen parectatoi adsunt mulierque venusta).
rēctagōnum , ī, n. (rectus u. γῶνος), das rechtwinkelige Viereck, das Rechteck, Gromat. vet. 338, 24.
attrectātio (adtrectātio), ōnis, f. (attrecto), das Betasten, ... ... allg.: quas solum res esse attrectatione cognoscimus, Ps. Apul. Asclep. 33: m. subj. ... ... etw. (um es sich anzueignen), furtum sine ulla quoque attrectatione fieri posse, Gell. 11, 18, ...
obtrectātio , ōnis, f. (obtrecto), die mißgünstige ... ... Liv.: m. Praepp., obtrectätio atque invidia adversus crescentem in dies gloriam alcis, Liv. 28, 40, ... ... . 3, 37. – ut, inter quos tanta laudis aemulatio, nulla intercederet obtrectatio, Nep. Att. 5 ...
dētrectātio (dētractātio), ōnis, f. (detrecto), I) die Ablehnung, Verweigerung, militiae, Liv.: sine detrectatione, Liv. – II) die Herabsetzung, Verkleinerung, Plur. bei ...
dētrectātor (dētractātor), ōris, m. (detrecto), I) der Ablehner, Verweigerer, ministerii, Petron. 117, 11. – II) der Verkleinerer, laudum suarum, Liv. 34, 15, 9: honorum, Auson. edyll. 2, 51. p. ...
obtrectātor , ōris, m. (obtrecto), der mißgünstige Widersacher, ... ... Mißgünstige, der Neider, beneficii, Cic.: laudum mearum, Cic.: obtrectatores et invidi Scipionis, Cic.: huic sententiae obtrectatores amici regis erant, Iustin. 31, 6, 1.
arrēctārius , a, um (arrigo), gerade in die Höhe gerichtet, perpendikulär, subst., arrectāria, ōrum, n., die Ständer an den Wänden (Ggstz. transversaria, Querbalken), Vitr. 2, 8, 20 u.a ...
dīrēctārius , iī, m. (διὰ u. ῥήγνυμι), der Einbrecher in fremde Wohnungen, eine Art der Eigentumsverbrecher, Ulp. dig. 47, 11, 7. Dosith. 54, 4 K. u. Gloss.
attrectātus (adtrectātus), Abl. ū, m. (attrecto), das Betasten, Pacuv. tr. 266.
obtrectātus , Abl. ū, m. (obtrecto) = obtrectatio, Gell. praef. § 16.
adrēctārius , a, um, s. arrēctārius.
intrectātus , a, um, s. intractātus.
contrectātio , ōnis, f. (contrecto), das Betasten, ... ... esset, cur non gestiret taurus equae contrectatione, equus vaccae, Cic. de nat. deor. 1, 77: Plur. absol., quam contrectationes et amores soluti et liberi! Cic. de rep. 4, ...
contrectātor , ōris, m. (contrecto), der Antaster fremden Eigentums, der Entwender (Dieb), Ulp. dig. 47, 2, 36. § 2.
contrectābilis , e (contrecto), betastbar, Eccl.
incontrectābilis , e (in u. contrectabilis), unbetastbar, Augustin. serm. 214, 7 u. Spät.
contrectābiliter , Adv. (contrectabilis), berührungsweise = mit sanfter Berührung, Lucr. 4, 658.
Buchempfehlung
Als »Komischer Anhang« 1801 seinem Roman »Titan« beigegeben, beschreibt Jean Paul die vierzehn Fahrten seines Luftschiffers Giannozzos, die er mit folgenden Worten einleitet: »Trefft ihr einen Schwarzkopf in grünem Mantel einmal auf der Erde, und zwar so, daß er den Hals gebrochen: so tragt ihn in eure Kirchenbücher unter dem Namen Giannozzo ein; und gebt dieses Luft-Schiffs-Journal von ihm unter dem Titel ›Almanach für Matrosen, wie sie sein sollten‹ heraus.«
72 Seiten, 4.80 Euro