abtrünnig, Abtrünnige , der, die, is qui od. ea quae deficit, desciscit, ... ... : a. werden, s. abfallen no. II, 2. – Abtrünnigkeit , s. Abfall no. II, 2.
Trunk , potio (das Trinken und der Trank). – ... ... puteo). – Ist es = Trunksucht, s. d. – ein kalter T., aquae frigidae potio ... ... . ergeben, vini usum immoderate appetere: dem T. ergeben, s. trunksüchtig. – im T., ebrius; per ...
trunco , āvī, ātum, āre (truncus), I) stutzen, beschneiden, ... ... Iustin.: caput, Lucan.: capite truncari, Hieron.: aquas, hemmen, Claud.: heroos gressu tenores, Pentameter aus Hexametern machen, Stat. – truncatus habitu, in ...
Strunk , caulis (Stengel). – stirps (Stamm).
2. truncus , ī, m., der ... ... eig. u. meton.: a) eig.: arborum trunci, Caes.: arborum trunci fragmentaque ramorum, Liv.: quid? in arboribus, in ... ... . – / Nbf. truncum, Vict. Vit. 2, 27 (quoddam truncum).
1. truncus , a, um, verstümmelt, eines ... ... . beraubt, Verg. georg. 4, 310: truncus capitis, Sil. 10, 310. – II) übtr.: a) gleichs. verstümmelt, urbs trunca, sine senatu etc., ...
trunken , a) eig., s. betrunken, berauscht. – b) bildl., vor Freude t., laetitiā nimis elatus od. gestiens: vor Freude t. sein, laetitiā gestire: von Ruhm t., gloriā tumens.
truncum , ī, n., s. 2. truncus a.E. /.
dē-trunco , āvī, ātum, āre, I) vom ... ... , enthaupten, arbores, Liv.: gladio detruncata corpora brachiis abscisis, Liv.: Amastrum (sc. capite absciso), Val. Flacc.: Dalmatas incensā urbe quasi d., Flor.: a spadonibus Aegyptiis detruncatus, Lact.
ob-trunco , āvi, ātum, āre, I) oben abschneiden ... ... den Genickfang geben, Verg. (vgl. ceteri in vicem pecorum obtruncabantur, Sall. fr.): pueram, ... ... . fr. bei Cic.: regem, dominum, Liv.: cedere alius, alius obtruncare, Sall.: iuxtim Numicium flumen obtruncatur, Sisenn. fr.
trunculus , ī, m. (Demin. v. truncus ... ... die bald nach dem Schlachten abgehauen werden (Füße, Ohren, Schwanz), trunculi suum, Schweinsknöchelchen, Cels. 2, 20 u. 22: summa trunculorum, Cels. 4, 14 (7) extr.
betrunken , ebrius (s. »berauscht« die Synon.). – halb b., ebrio proximus: total b., ebrietate turpissimā gravis: b. machen, s. berauschen.
truncātio , ōnis, f. (trunco), die Verstümmelung, Abschneidung, Cod. Theod. 7, 13, 5. Cassian. coen. inst. 8, 7.
dis-trunco , āre, auseinanderhauen, -schlachten, iam hic ego ted agnum faciam et medium distruncabo, Plaut. truc. 614.
con-trunco , āvī, ātum, āre, zusammenhauen, zerhauen, Plaut. u. Spät.: c. cibum, aufzehren, Plaut.
Labetrunk; z.B. jmdm. einen L. reichen, potione firmare alqm. –
Trunksucht , ebriositas. – vinolentia (der Hang zum Weintrinken). – trunksüchtig , ebriosus. – vinolentus (der Hang zum Weintrinken hat).
prae-trunco , āre, vorn abhauen,-abschneiden, Plaut. capt. 902 u.a.
Nachtrunde , s. Patrouille.
latrunculus , ī, m. (Demin. v. latro), ... ... Stein im Brett- od. Kriegsspiele, latrunculis ludere, Varro LL. 10. § 22. Sen. ep. 106, 11. Plin. 8, 215: cum in quodam convivio ad latrunculos luderetur atque ipse decies ...
Buchempfehlung
Die Geschichte des Gaius Sempronius Gracchus, der 123 v. Chr. Volkstribun wurde.
62 Seiten, 4.80 Euro