ἐλάτη , ἡ (nach den Alten schon von ἐλᾶν, ἐς ὕψος ἀνατετάσϑαι , also die hoch aufschießende), Fichte, Rothtanne, pinus abies; οὐρανομήκης Od . 5, 239; öfter ὑψηλή , wie bei den Folgdn; von πεύκη unterschieden, ...
τανύ-φλοιος , eigtl. mit langer ... ... , Il . 16, 767; αἴγειρος , Soph. frg . 692; ἐλάτη , Orph. Arg . 605; ἔρινεός , Theocr.
οὐρανο-μήκης , ες , himmelhoch, bis in den Himmel ragend; ἐλάτη , Od . 5, 239; δένδρεα , Her . 2, 138; φοῖνιξ Mel . 1 (VI, 1); οὐρ. λαμπὰς ἀνίσχει , ...
περι-μήκετος , poet. st. ... ... , sehr lang, sehr hoch; Τηΰγετος , Od . 6, 103; ἐλάτη , Il . 14, 287; sp. D ., wie Arat . ...
1. laus , laudis, f., das Lob, ... ... Ggstz., est enim (signum Corinthium) nudum nec aut vitia, si qua sunt, celat aut laudes parum ostentat, Plin. ep. 3, 6, 2: quorum operum ...
... (Ggstz. ostentare laudes), Plin. ep.: celat se vespere stella, Col.: diem qui promis et celas (v. ... ... non te celavi sermonem T. Ampii, Cic.: iter, quod habebat, omnes celat, Nep.: mortem regis in (bis zur) adventum eius omnes, ...
habeo , uī, itum, ēre, das deutsche haben ... ... (s. Bremi Nep. Eum. 8. § 7). iter quo habeat, omnes celat, wohin er seinen Marsch richtet, wohin er marschiert, Nep.: iter Aegyptum ...
πεύκη , ἡ , die Fichte , Föhre, Pechfichte, lat. ... ... Eur. Troad . 298; ἅπτουσι πεύκας , Or . 1543, neben ἐλάτη , Plat. Legg . IV, 705 c; Theophr . u. A ...
ὑψ-αύχην , ενος , mit hohem ... ... Hymn . (IX, 525, 21); u. bei Eur. Bacch . 1059 ἐλάτη ; selten in Prosa, wie Plat. Phaedr . 253 d . ...