dīmicātio , ōnis, f. (dimico), I) das Herumfechten, Sich-Herumschlagen ... ... a dimicatione (von einem Handstreich) deterreo, Cic.: cum praesentibus (testibus) ingens dimicatio est, Quint. – mit obj. Genet. = der Kampf ...
Gefahr , periculum (Gefahr, gefährliche Lage übh.). – discrimen (der Augenblick der Entscheidung, der entscheidende Punkt in der Gefahr). – dimicatio fortunae (fortunarum), vitae oder capitis (die G., in der unsere ...
Seeheld , imperator mari summus. – Seeherrschaft , imperium maris ... ... 974;κη); gew. rein lat. vitulus marinus. – Seekampf , dimicatio maritima. – Ist es = Seeschlacht, s. d.
com-morior , mortuus sum, morī, mit jmd. zugleich ... ... übtr., duo venena commoriuntur, verlieren zugleich ihre Kraft, Plin.: commoritur ea dimicatio, erstirbt zugleich (nimmt zugleich ein Ende), Plin.: verbum commoriatur in te ...
perniciōsus , a, um (pernicies), verderblich, schädlich, gefährlich, ... ... Cic.: lex, Caes. u. (Ggstz. egregia lex) Cic. fr.: dimicatio, Caes.: certamen, Liv.: seditio, Liv.: exitus iudicii, Cic.: ut Iugurtha ...
Stiergefecht , pugna oder certamen taurorum (Gefecht der Stiere untereinander). – dimicatio oder pugna adversus taurum oder tauros (der Menschen mit einem Stier oder mit Stieren). – einen St. bestehen, pugnare adversus taurum od. tauros. – ...
Hauptschlacht , universa pugna; universa od. universae rei dimicatio; vgl. »entscheidend (ein Treffen)«.
caput (kaput), pitis, n. (vgl. got. haubith, ... ... Leben, coniuratio in tyranni caput facta, Liv.: capitis periculum od. dimicatio, Lebensgefahr, Ter. u. Cic.: in caput vertit, traf ...
sub-eo , iī, itum, īre, I) unter ... ... Nep.: minus sermonis subissem, Cic.: sub. maximas rei publicae tempestates, Cic.: subeunda dimicatio (sc. capitis) totiens, quot coniurati superessent, Liv.: auspicum verba, Tac.: ...
... Aneinandergeraten der feindlichen Heere). – proelii dimicatio od. gew. bl. dimicatio (eig. das Schwankende, Ungewisse ... ... den man eingeht auf die Gefahr hin, den kürzeren zu ziehen; daher dimicatio auch u. bes. ... ... ein K. auf Leben u. Tod mit jmd., dimicatio adversus alqm (z.B. adv. ...
1. See , die, mare (im allg.). – Oceanus ... ... zur S., mari: als Appos. auch maritimus (z.B. dimicatio, hostis) od. navalis (z.B. proelium, hostis): zur ...
artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... Flacc. 6, 466: tantae tamque artifices argutiae, Plin. 10, 85: artif. dimicatio, Plin. 8, 150: artif. complexus, Plin. 29, 52: artif. ...
re-concilio , āvī, ātum, āre, I) (nach concilio ... ... u. Liv.: per hoc ipsum reconciliari, Quint. – inimicos invicem, Tac.: (dimicatio apum) reconciliatur lacte vel aquā mulsā, wird beigelegt, Plin. – II ...
Lebensgefahr , vitae od. mortis od. salutis periculum ... ... in Gefahr ist, den Kopf zu verlieren). – vitae od. capitis dimicatio, auch bl. dimicatio (im Plur. vitae dimicationes, der auf Leben u. Tod, mit ...
... ein e. Kampf (ein Entscheidungskampf), certamen supremum; ultima dimicatio; universae rei dimicatio; proelium, in quo omnis fortuna rei publicae disceptatur (auf dessen ... ... Gefecht war für den Erfolg des Krieges sehr e., ea dimicatio ad belli eventum maximi momenti fuit.