racēmus , ī, m. (griech. ῥάξ, ῥαγός), I) der Kamm der Trauben, dependent racemis ut uvae etc., Plin.: uva lentis racemis, Ps. Verg. cop. – II) meton.: A) die Beere ...
racēmo , āre (racemus), als Nachlese einheimsen (sammeln), übtr., racemate, racemate, quasi in vinea, reliquias Israël, sammelt die Überreste von Isr., wie in einem W. die letzten Trauben, Itala Ierem. 6, 9.
racēmor , ātus sum, ārī (racemus) = κοκκολογῶ, Nachlese halten im Weinberge, Augustin. ad Simplician. 1. qu. 2, 20 extr. Dosith. 60, 20 K. – / Varro r.r. 3, 9, 1 hat Keil ratiocinari ...
racēmifer , fera, ferum (racemus u. fero), I) Beeren tragend, bebeert, uva, Ov. met. 3, 666. – II) mit Trauben bekränzt, Bacchus, Ov.: capilli, Ov.: Euan, Sidon.
racēmōsus , a, um (racemus), I) trauben-, beerenreich, uva racemosissima, Plin. 14, 40. – II) traubenartig, pomum, Plin.: flos, Plin.
racēmātus , a, um (racemus), bebeert, (panica) mammosa, e pano parvis racemata paniculis, Plin. 18, 54.
racēmārius , a, um (racemus), zur Weintraube gehörig, pampini, unfruchtbare Rebenschosse, Colum. 3, 18, 4.
sparsus , a, um, PAdi. (v. spargo), I) ... ... fora, Mart.: sparsum et incertum militiae genus, verzettelt, Val. Max.: sparsior racemus, Plin. – II) bunt, fleckig, gefärbt, os sparsum, ...