... un wen nich steiht, de föllt. Den Schulten düst in'n Kopp dat so, Karlin de danzt noch ümmerto – juchhei, ... ... t klappert, gaht man hen to Haw'! Karlin de sitt denn achter'n Aw – juchhei, juchhei un hopsasa! un ...
... , un de Kœm is natt – 'n Schäpel twee Matt! 'n Schäpel twee Matt! Sugt ... ... , kriggt œwer sin heel Gesicht 'n Bort. Dor's ümmer'n Flœgel un ümmer ' ... ... 'n Schäpel een Viert, 'n Schäpel twee Viert, 'n Schäpel dree Viert, bet ...
... , jede Vagel fläut't sin Leed, so as he nah sin'n Snabel heet – ick segg di nu adschüs! Wi gahn ... ... Order krieg un wider gah un wider stig; ick häng min'n Handstock an de Wand un schüdd di, Broder, ...
... sehn wi all, wu schön dat stimmt vun'n Kopp bet up'n Fot. Man wen sin Ogen apen hett, de swiggt noch'n bäten still, de köfft vun sülm sick nich un lett ... ... ward un hüppt un häwelt mit sin'n Start, denn trugt em man – de Gos. ...
... »Jug Bier, dor lett sick nicks vun segg'n, keen Klünner is't, keen Jüch, ... ... hellig is, dat's heet, un dor is doch up'n Vittel Wägs keen Born to Hand, denn deit een sacht'n Tog. Man bi jug Bier, un, Nahwer, nicks ...
... de stiggt hochup un treckt dor œwer'n Hellbarg hen, as wir een Dörp dor achter af ... ... , so leed er ded, as wir't 'n Kind, dat noch nich spräken kann un all sin Leed man mit ... ... mücht un doch nich helpen kann. De Kronen trecken hoch dor œwer'n See, un wat dor schrigt, dat is de ...
... ! klick, klack! so sleiht he sin'n Hamer rünn un rup, un dorto pippt un fläut't he ... ... ! Wat blößt so schön dor achter? Wat's dat för'n hellen Ton, denn lut eens, denn eens sachter? ... ... Grotmül blößt he, de achter Flensborg schri'n; de sick vor Wallen hollen un ...
... Ollendeel, lütt Kamer bi den Bur'n, nich œwerschrag, nich œwerväl – up't Johr söß Schäpel ... ... dat süht se gor to girn. Un wenn een Stirn vun'n Häben föllt, denn föllt he ehr in't Hart; wit ...
... mi un grip nich nah min'n Kranz du söchst man för de Strat mi, nich för ... ... gor to schön – man mit din Ogen steckst du as mit'n Metz nah een'n. Du wist mi man begöschen un ...
Vagel Grip Oll Rostock – min oll Vaderstadt! Ick heww di ... ... di let un gew. Ick bün nu mennig Johr all fürt, 'n bäten all verspakt, man Rostock, dat's sonn eegen Wurt, ...
De oll Eek De Holtwohr hett 'ne Eek afslahn bi'n Ambarg dor an'n Soll; väl hunnert Johr hadd de dor stahn, un dat he s' slög, hett nödig dan, se was all holl un boll. ...
... hier rin inne Bütt! Nu treck wi dat Hemd noch vun'n Puckel dorto – na schri nich, tonacht gifft dat Grütt! ... ... mihr to sehn; un höllst du nich still, süh, denn hal ick'n Reep un tüder de Arm di un Been. ...
Sneedräwel Hei! störmt vun de nurdlich Kant dat in'n Küsel her! Hei! de Snee de törmt 'ne Schant dwas dor vör de Katenwand – dat's 'ne wille Gär. Rein as ob de Winter dun dor ...
... Se segg', wat ick vun de Taters stamm, se hadd'n achter'n Tun mi funn'n vör sößtig Johr bi den Knüppeldamm tonacht in ... ... un mit sin Seiß dor meigt he sick sin Kurn mit eegen Hänn'n. Ick wull, he ...
... Voß – tweejährig würr he un is'n heel kaptales Pird – irst dor stünn bomstill un schüdd he ... ... , rein as hadd een gleundig Kahlen achter ünner'n Swanz em dan. Rœwer güng dat œwer'n Graben, œwer't Rick ...
Pöppedeiken Mareiken, Mareiken, min lütt Pöppedeiken! Min Höhning, min Henning, min Tüterüterenning! Du schast'n riken Schulten frin, 'n Kruskopp schall din Brüjam sin, de halt di af to Pingsten ...
... , hett dat all keen'n rechten Schick nich – gah din'n Gang! Ick gah min ... ... Du büst lütt un pipig, Lurwig, as 'n oll pipsig, mitig Hohn, strakst di mit de ... ... hen di nah den irsten besten Tun; halt mi dor'n Staken, Lurwig, recht ...
... Aw. Dor hett se't mit'n Pœhl todeckt un hett'n heeten Steen em tenzen Föten hen ... ... woll ball uppen Däu wedder sleiht? 'n bäten Mulschell hüt? Sonn Mulschell deit mal sacht, ... ... nimmt dat, as een't nimmt; wat Gott een'n schickt, dat möt een drägen – dat is woll nu all ...
... Un Trin de kann een in de Kœk herüm marachen hür'n; de möt dat grot Fatt för de Päk mit Wipens noch afschür'n. Un ick, ick mücht, dat ... ... , de is min! Hurra! is't 'n Läben! Nu gifft't Smolt un Greeben ...
In Mandschin Dal ute Dak de Mand dor kickt, as 'ne Dirn œwer'n Tun, de sick grint, ehr Hochtitslinn' uppe Bleek hett prickt un ehr Hemm' twält uppe Lin. Dat Dörp liggt still up de witte Plan ...
Buchempfehlung
Zwei späte Novellen der Autorin, die feststellte: »Eine gescheite Frau hat Millionen geborener Feinde: alle dummen Männer.«
72 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro