... De Holtwohr hett 'ne Eek afslahn bi'n Ambarg dor an'n Soll; väl hunnert Johr hadd de dor ... ... min irst Pip smökt un Quäken swält un Tüffken bradt to't Brot. Nahst dröp mi Wendelk bi de Eek, ...
... as stünnst du bi Scharpenwäwer in Deenst un bi de Purksen in't Mur. Nu Jop af un Brok af un Strümp af un ... ... hier rin inne Bütt! Nu treck wi dat Hemd noch vun'n Puckel dorto – na schri nich, tonacht ...
Sneedräwel Hei! störmt vun de nurdlich Kant dat in'n Küsel her! Hei! de Snee de törmt 'ne Schant dwas dor vör de Katenwand – dat's 'ne wille Gär. Rein as ob de Winter dun dor ...
... Se segg', wat ick vun de Taters stamm, se hadd'n achter'n Tun mi funn'n vör sößtig Johr bi den Knüppeldamm tonacht in ... ... lank – makt he ok man an de Kirchhoffmür mi'n Lock mank't Nettel mank.
... de Bahn, rein as hadd een gleundig Kahlen achter ünner'n Swanz em dan. Rœwer güng dat œwer'n Graben, œwer't Rick un dörche Bäk – un de Jung, een ... ... Voß, un baff! los let dunn de Jung sin Hänn'n un koppheister schöt he raf. ...
... un wußt noch ganz ut'n Lim. Din Witt in't Og is quittengäl, ... ... Kreek so blag; du warst so drög as'n Bessenstäl un wirst doch süs so tag. Du snüffst un quüchst, as haddst'n Kropp, as œwergoren ...
Pöppedeiken Mareiken, Mareiken, min lütt Pöppedeiken! Min Höhning, min Henning, min Tüterüterenning! Du schast'n riken Schulten frin, 'n Kruskopp schall din Brüjam sin, de halt di af to Pingsten ...
Die Affen Der Bauer sprach zu seinem Jungen: Heut in der Stadt da wirst du gaffen. Wir fahren hin und seh'n die Affen. Es ist gelungen Und um sich schief zu lachen, ...
... , hett dat all keen'n rechten Schick nich – gah din'n Gang! Ick gah min ... ... Du büst lütt un pipig, Lurwig, as 'n oll pipsig, mitig Hohn, strakst di ... ... du, trakeln deist du dat mit Kœm. Kemst an't Hus du denn mi, Lurwig, as du oft büst, ...
... Mand dor kickt, as 'ne Dirn œwer'n Tun, de sick grint, ehr Hochtitslinn' ... ... jo. Un güng dor nich noch ründ 'ne Lücht, bi't Vehhus lank de Dämm, hadd Fadenholt de Hoff mi dücht un de Katens utrad't Stämm.
Thamar Es ritt ein Ritter über die Heide, Sein Blick war tief und ernst sein Gesicht: Da hört' er schrei'n wie in tödlichem Leide, Er jagte herzu an den Buschwald dicht. ...
... tröck un schöw un schöw un tröck, suer würr't den Ollen, suer – bet he vor sin Lock mit ... ... Scharpenwäwer!« Dünn tröck he sin Schuwkor nah in sin Lock an'n Öwer. »Gott, nee ja! Na, vör sonn ...
... schrin. Sonn will Dirn is so swer to höd'n grad as sonn Sack vull Fläuh, süh, Vader, denn so is't vun Nöd'n, wi paß' ehr up zaft twee. Wi möt ehr eens de Bicht verhür'n, den Kopp ehr wedder stell'n; wat schall sonn oll ...
... noch bäter sacht. Un wenn't de Kron is, Moder! Böhr mi min'n Kopp to Hög, ick will, ick möt dat sülm mit sehn ... ... Moder! Wenn du geihst, denn schütt se glik heran un sett't grad vör min Og mi meist ...
... un wat as'n Struß se utsegen, denn müßt as'n Spitzbow ick leegen, ... ... Brennst achter din Ruten in'n Aben du œwerst dat richtige Holt, is hell in din'n Kopp di dat baben, denn wœl ...
Befriedigt Er g'hört, als eines von den Lichtern, Die höher stets und höher steigen, Bereits zu unsern besten Dichtern, Das läßt sich leider nicht verschweigen. Was weiß man von den Sittenrichtern? – Er lebt von seiner Frau ...
... Oewerwind, Gret! De Kiep lang eens, Dirn, her un't Lechel dorto un huk di man hier her uppe Garw, ... ... drus, Dirn, un nimm nicks nich krümm! Un giff mi'n Puß, Dirn, un fat mi eens üm. ...
... Wenn du ein Hexlein richten soll't, blick' nicht ihr in die Augen, Sonst wird dein töricht Herz ... ... Der Fischer Kurt sprang in den See, – so wild muß't er sie lieben, Den Schütz von Klausen hat's vor Weh' ...
... un hadd so girn noch 'n bäten läwt! Dat is de Dod, de fött un schüddt ... ... dat liggt mi up min Bost so swer – ick glöw, 'n bäten bäter würr't mi, süngst du sonn geestlich Leed mi ... ... Stannsleed odder Jesusleed? Schall't vun dat christlich Läben wäsen? Dat, Vader, bringt di sacht ...
... Gast; de is hüt af hier stägen, dreggt up sin'n Kopp een Kron – üm din leew Moder wägen möt wi ... ... dor kannst em sehn in all sin Pracht, he steiht an't Bedd bi ehr; sin linke Knakenhand hett he ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro